Niemand denkt dat bevallen een eitje is, maar dat ’t zo heftig zou zijn? Dat je gewoon halverwege je hele geboorteplan aan de kant schuift en schreeuwt om die ruggenprik die je ‘echt echt niet wilde’? 6x wat je écht dacht tijdens de geboorte van je kleine.
- Jullie hebben allemaal gelogen! Het is op zich wel te doen? Rustig in- en uit ademen en de weeën langzaam weg puffen? Het is pijnlijk, maar het is voorbij voordat je het weet. Hell no! Allemaal leugens. Rustig ademhalen? Weeën wegpuffen? Hoe dan?!
- Mag ik nú naar huis? Ik wil hier weg, ik kan niet meer. Waar is m’n tas? Ik ga gewoon naar huis en dan blijf ik nog wel even zwanger…
- Hierrr met die ruggenprik! Kan ik niet naar huis? Dan wil ik nú een ruggenprik. NU! Het kan me niet schelen wat er in mijn geboorteplan staat, ik was hartstikke clueless toen ik met m’n moeder op de bank met een kop warme choco m’n natuurlijke droombevalling opschreef. Wie in vredesnaam kan dit zonder pijnbestrijding, hier ermee en snel een beetje.
- Waarom wilde ik dit zo graag? Hoe heb ik hier al die weken naar uitgekeken? Waarom kon ik niet wachten tot het zover was? Kan ik gewoon nog een weekje zwanger blijven? Zwangerschapskwaaltjes zijn peanuts vergeleken met DIT!
- Ik doe dit dus echt nóóit meer! Nee echt niet! 1 kind is prima. Ik weet dat ik altijd heb geroepen dat ik een gezin met drie kinderen wilde, maar ik heb me bedacht. 1 is hartstikke prima.
- Dit was het zó waard. Daar is ‘ie dan, eindelijk… Wat is ‘ie mooi en lief. De mooiste baby die ik ooit gezien heb. Wat een geweldig moment, voor het eerst mijn kindje op mijn borst. Wie weet, misschien, heel misschien doen we ’t toch wel nog een keer…
Lees ook: 5x ongelofelijke bevallingen verhalen