Jet is mama van Jynn (2) en Otis (1) en heeft een relatie met Karim. Jet is verantwoordelijk voor het projectmanagement, de marketing en communicatie van een groep jongerenambassadeurs. Naast het combineren van haar gezin en werk vindt Jet het erg leuk zich bezig te houden met het stylen van interieurs en dan met name baby en kinderkamers inrichten is echt haar passie. Het praktische en veilige in deze ruimtes combineren met rust en gezelligheid vindt Jet vooral een leuke uitdaging! Van Jet kun je op Mama Glossy blogs boordevol herkenbare mama situaties verwachten!
Zoals ik in mijn vorige blog al had geschreven, was het deze maand weer tijd voor de MRI scan van onze dochter. Wat waren we toch weer zenuwachtig!! Jynn leek het niet zo door te hebben, maar we hadden haar wel verteld dat de dokter in haar nekje zou gaan kijken naar een “balletje” dat daar al zat sinds zij heel klein is, of zoals Jynn zegt: toen zij heel “mini” was.
De dag van de MRI was een maandag en het weekend ervoor was voor ons redelijk stressy. Je loopt toch een beetje als een kip zonder kop rond met een vervelend gevoel in je onderbuik van de zenuwen. Daarom besloten wij de zondag ervoor geheel spontaan om naar de Efteling te rijden met de kinderen; we moesten er echt even uit! Het regende die dag pijpestelen, maar dat mocht de pret niet drukken, vonden wij.
Regenkappen in pakken, kaplaarzen aan en gaan! En alsof het zo moest zijn, werd het steeds mooier weer naarmate wij zuidelijker reden. Eenmaal bij de Efteling aan gekomen scheen de zon gewoon voluit! Let de fun begin! Voor de kinderen was het de eerste keer in de Efteling, dus het was een ware belevenis voor ze. Ook voor ons was het heel bijzonder, omdat wij alletwee al heel lang niet in het park geweest waren en er beiden heel veel jeugdherinneringen aan hebben. En dan stap je ineens de Efteling binnen met je eigen kinderen. Zo’n apart gevoel. Wat hebben we genoten met z’n viertjes! Rennend door het Sprookjesbos, omdat Jynn alles zo spannend vond, lachen, gieren, brullen in de treintjes, zwaaien naar de clowntjes en natuurlijk papier in de mond van Holle Bolle Gijs gooien; het was enorm indrukwekkend voor ze!
Na een lange, gezellige dag in het zonnetje gingen wij weer huiswaarts en hadden we genoeg positieve energie op gedaan om de dag erna aan te kunnen!
De dag van de MRI heeft Jynn goed doorstaan. Zij was op tijd aan de beurt en op het vervelende wakker worden door de narcose na, is alles goed verlopen. Toch heeft zo’n dag altijd wel impact op ons allemaal. Ook gewoon omdat je heel de dag gespannen bent en Jynn het toch allemaal maar alleen moet doorstaan zonder goed te begrijpen waarom. Maar zo’n dag gaat dan ook weer voorbij en de rest van de week hebben we geprobeerd redelijk normaal door te komen om niet voor teveel onrust te zorgen binnen ons gezinnetje.
En dan is het vrijdag: DE dag waarop we terug moesten naar het ziekenhuis om te horen hoe de MRI eruit zag. En elke keer weer voelt het alsof je wacht op je veroordeling. De veroordeling tot het verloop van je verdere leven. Een heel vervelend gevoel, omdat je je overgeleverd voelt. Je bent machteloos. Dan komt het moment in de wachtkamer voordat je naar binnen geroepen wordt. In de wachtkamer is Jynn dan nog volop aan het spelen, maar je merkt dat ook zij goed aanvoelt dat er iets komen gaat. En wij proberen dan zo normaal mogelijk te doen, maar ik ben vaak in staat om ter plekke over te geven of neer te vallen van de spanning. Maar dan komt het moeilijkste en rotste moment nog: het moment dat je binnen geroepen wordt en voor de arts in een stoel plaats neemt. Het moment van de waarheid!
“De foto zag er goed uit”, viel de arts gelijk met de deur in huis, wetend dat wij het anders zouden begeven van de spanning…. De MRI scan zag er hetzelfde uit als de vorige, wat aangeeft dat de rest van de tumor dat er nog zit niet is gegroeid in de afgelopen 6 maanden. Lucht, opluchting en een gat in de lucht! Geen nare veroordeling! Vrijgesproken weer voor 6 maanden! En dat hebben we gevierd met onze kleine meid!!
Tot over 2 weken!!
X Jet