Moederen in een ander land, hoe gaat dat eigenlijk? Mama Glossy zocht de wereldbol af naar de leukste mama’s. Deze keer reizen we af naar Bali, waar Marieke woont, samen met haar man Peter en kids Thijs (4) en Isa (2).
Marieke vertelt…
Ruim 1,5 jaar woon ik nu met mijn man Peter en onze kinderen Thijs (4) en Isa (2) op het tropische eiland Bali. Toen we zo’n 3 jaar geleden besloten om een eigen bedrijf in mobile development op te zetten, kwamen we er al snel achter dat we flink moesten sparen om het bedrijf een goede kans te geven als we ook onze vaste banen zouden opzeggen. Aangezien we dit werk overal ter wereld kunnen doen, bedachten we: waarom gaan we dit bedrijf niet opzetten terwijl we in een land wonen waar de kosten van levensonderhoud veel lager zijn? Zodat we het met hetzelfde spaargeld misschien wel 4x langer kunnen uithouden, zonder al inkomsten te hebben uit het bedrijf. Dat werd dus ons plan. Maar waar zouden we heen gaan?
Het was voor ons al vrij snel duidelijk dat we naar Azië wilden gaan. Een favoriet werelddeel van ons beiden, en ook een stuk goedkoper dan Nederland. Maar waar in Azië? Er zijn zoveel mooie plekken! We zijn gaan kijken in welke landen je langere tijd kunt blijven op een toeristenvisum. Toen viel er al veel af. We zochten ook een plek waar we relaxed konden leven, maar waar genoeg voorzieningen zouden zijn voor de kinderen. Scholen, sport, medische voorzieningen, etc. En kwamen toen uit op Bali. Tijdens een eerdere wereldreis waren we daar samen al eens geweest en het leek ons een heerlijke plek om met de kinderen een tijd te wonen. In maart 2014 hebben we de stap gezet en zijn we met een enkele reis naar Bali gevlogen, om daar een paar jaar te gaan wonen.
Jammer…
Het enige wat ik echt bijna elke dag jammer vind aan het wonen in het buitenland, is dat mijn kinderen hun opa’s en oma’s moeten missen. En onze ouders dus hun kleinkinderen ontzettend missen. Thijs heeft de eerste 3 jaar van zijn leven in Nederland en heeft wel een goede band kunnen opbouwen al met zijn opa’s en oma’s, maar voor Isa is dat anders. Zij is vertrokken uit Nederland toen ze zes maanden was.
Verschil tussen de kinderen
Thijs heeft dus de eerste 3 jaar in Nederland gewoond en Isa heeft haar eerste 3 jaren straks bijna helemaal in het buitenland doorgebracht. We zien op bepaalde vlakken verschillen tussen de kinderen, die voor een groot deel terug te voeren zijn op de plek waar ze op groeien. Zo sprak Thijs met 2,5 jaar hele zinnen en kon je echt een gesprek met hem hebben. Isa praat nu ze 2,5 is alleen wat woordjes. Helemaal niet gek als je opgroeit met 3 talen en dit zie je hier bij heel veel meertalige expat kindjes, maar wel een enorm verschil met Thijs. Thijs werd in Nederland rond 2,5 jaar zindelijk, terwijl Isa hier met 22 maanden al zindelijk was. Het warme weer waardoor ze geen dikke lagen kleding aan hebben, helpt wat dat betreft goed mee :).
Het is een ramp om Isa schoenen of zelfs slippers aan te laten houden. Ze is het echt niet gewend en wil eigenlijk alleen op blote voeten lopen, waar we ook zijn. Hoewel Thijs hier nu ook vaak de voorkeur geeft aan blote voeten, is hij het vanuit Nederland nog wel gewend en gaat het bij hem wat makkelijker. Zelfde geldt voor lange mouwen. Dat weigert Isa pertinent.
Waar Thijs enorm kan genieten van een warme douche, wil Isa alleen maar koud douchen, net als de locals doen. Thijs is dol op kaas en drop….Isa moet er echt niks van hebben. Hun favoriete eten is momenteel rijst met kip. Thijs waardeert het Westerse eten zoals pasta en patat nog wel, maar Isa houdt er echt niet van. Je merkt dat Thijs zich echt bewust is van de twee verschillende werelden, terwijl Isa alleen deze wereld kent. We vinden het zelf erg leuk om te zien wat voor invloed een omgeving ook op de kinderen heeft. Welke gebruiken er aangeleerd worden en welke voorkeuren er ontstaan.
School
Onze kinderen gaan allebei naar de International preschool in Sanur, de plaats waar we wonen. Dit is de voorbereiding op de ‘officiële’ Internationale School waar ze hier vanaf grade 1 (groep 3) naar toe gaan. Thijs gaat naar de preschool (eerste jaar van de kleuterschool) en Isa naar de playgroup (soort van peuterspeelzaal). In Nederland hebben we alleen maar te maken gehad met een kinderdagverblijf en kunnen dus niet zelf uit ervaring de vergelijking maken met de peuterspeelzaal en de kleuterschool, maar het gaat er volgens mij wel heel anders aan toe.
Alle kindjes beginnen de dag samen in de ‘bale’. Dat is een soort prieeltje midden op het schoolplein en daar zingen ze liedjes met z’n allen. Het ziet er uit als een soort georganiseerde chaos….maar het is een ontzettend leuk en vrolijk begin van de dag. De kinderen beginnen hier, naar Nederlandse maatstaven, vroeg met ‘echt’ leren. Vanaf ongeveer 3 jaar wordt begonnen met het leren herkennen en schrijven van letters en cijfers.
Ik ben zelf niet per se een voorstander van vroeg of laat beginnen met leren, maar gelukkig past dit wel bij Thijs die erg leergierig is. Ze nemen hier ook echt de tijd voor contact met de ouders. Elke dag spreek je de leerkracht en de assistent op het schoolplein en hoor je hoe de dag geweest is en of er bijzonderheden waren. Ze houden een heel uitgebreid boek bij met alle werkjes en activiteiten per trimester en plakken overal foto’s bij. Aan het einde van elk trimester heb je een afspraak van een half uur met de leerkracht en krijg je alle details te horen en mag je zelf ook vragen stellen. Wij vinden dit persoonlijke en kleinschalige heel fijn.
Luxe
Zoals ongeveer alle expats op Bali hebben wij ook personeel. Dat klinkt heel erg luxe en dat is ook wel zo…maar de voornaamste luxe vind ik zelf dat we alle tijd die we niet werken kunnen besteden aan de kinderen. Als wij ‘s middags thuis komen, dan hoeven we geen boodschappen te doen of te koken, want het eten wordt gebracht door onze kok die naast ons woont. We hoeven ook geen tijd te besteden aan het huishouden. Schoonmaken, wassen, strijken, etc. wordt allemaal geregeld. Zo fijn! In Nederland hadden we altijd tijd tekort en hier hebben we tijd genoeg. We houden zelfs tijd over om dingen voor onszelf te doen. Zoals sporten in de sportschool met een personal trainer, massages en koffie op het strand met vrienden. In het weekend hebben we weinig ‘verplichtingen’ dus we gaan er vaak op uit om nieuwe plekjes op dit mooie eiland te ontdekken. Dus de tijd die we nu overhouden doordat we personeel om ons heen hebben, is voor ons een heerlijke luxe.
Wist je dat…
– Balinezen ongeveer de helft van hun inkomen besteden aan verschillende ceremonies.
– Op Bali verschillende geloven zoals Hindoeïsme, Christendom en Islam perfect naast elkaar kunnen leven.
– Er in het Indonesisch nog heel veel Nederlandse woorden voorkomen, zoals handdoek, wastafel, koelkast.
– Er in Indonesië meer dan 700 verschillende talen worden gesproken? De universele taal is ‘Bahasa Indonesia’, maar elk eiland heeft ook zijn eigen taal, zoals Javaans en Balinees. En zelfs binnen het Balinees wordt vanwege het oude kastensysteem nog vijf verschillende varianten Balinees gesproken.
Benieuwd naar Marieke’s avonturen op Bali? Volg dan haar blog www.digitalnomad.nl!
Meer verhalen van expatmama’s lezen? Klik hier!
You might also like
