MARIJE BLOGT: EEN SCHOOLDAG IN KUALA LUMPUR
Afgelopen zomer vertrok Marije samen met haar man en kind naar de andere kant van de wereld. Naar Kuala Lumpur, om precies te zijn. Op Mama Glossy vertelt zij over hun expat avontuur. Lees je mee?
Door: Marije
FEBRUARI 2019
Steppend naar school
Het is 6:15 uur buiten is het pikkedonker en ik hoor mijn wekker afgaan. Nog heel even blijf ik liggen. De ochtenden en ik worden nooit echt vrienden, die hoop heb ik al opgegeven.
Onze schooldag begint, net als zoveel gezinnen, met het ochtendritueel van aankleden, ontbijten, lunchtrommels en rugzakken vullen.
Mees heeft altijd energie voor tien, stuitert de hele dag rond, alleen nu staat zijn stuitermodus even op een lager pitje, helaas…
‘Mees, eet je boterham op, geen speelgoed aan tafel, over 5 minuten moeten we naar schoohool’. Mees trek ook even je sokken en schoenen aan.
Rond half acht lopen we in het opkomende ochtendzonnetje naar school. Althans Mees op zijn step en ik er rennend achteraan. Mees en zijn step zijn onafscheidelijk. ‘Oh your son is the boy on the scooter? Of ‘Oh, you’re the mom of the boy on the scooter?’ Een handje vol kinderen gaat lopend naar school, het merendeel komt met de schoolbus of wordt gebracht door de ouders, de helper of chauffeur.
Voordat we het schoolterrein op mogen, lopen we eerst langs een aantal security guards die bij de ingang staan. In fluorescerende hesjes, druk gebarend en wild op hun fluitje fluitend geven ze de auto’s aanwijzingen, zorgen dat wij kunnen oversteken en checken de toegangspassen. Elke dag begroeten de security mannen ons met een glimlach en ‘Goodmorning Mees’, Hi Ma’am have a happy day’ of ‘May the god of India be with you today’ als de vrolijke guard met Indiase roots er staat.
Korte of een lange dag?
‘Mam, is het een korte of lange dag vandaag?’. Deze vraag stelde Mees de 1e weken elke ochtend. Hiermee bedoelde hij de vrije woensdag- en vrijdagmiddag in Nederland. Helaas voor hem is het hier elke dag een ‘lange’ dag. De school begint om 8:00 uur en om 7:45 worden de kinderen verwacht in de hal om gezamenlijk naar de klas te gaan. Om 14:45 is de school uit en als er nog naschoolse activiteiten zijn, wordt er een uurtje aan vastgeplakt.
Elke ochtend om 8:00 uur schalt een lief kinderstemmetje door de speakers om de dag aan te kondigen inclusief de bijzondere activiteiten en jarigen om daarna af te sluiten met ‘Have a happy day today!’
De school bestaat uit drie aaneengesloten gebouwen voor Elementary School – Middle School en High School met luxe faciliteiten zoals een zwembaden, gymzalen, atletiekbaan, voetbalvelden, theater, bibliotheek, lunchruimtes. Bij het elementary gedeelte zijn er nog verschillende speelplaatsen, klimtoestellen, een kookstudio, een kleine garden en diverse andere gezellige (mindfulness) ruimtes.
In de centrale hal worden alle kleuters opgevangen door een batterij lieve assistenten die achter een bordje staan waarop de naam van de klas staat vermeld. Onder begeleiding lopen de kleuters hand in hand of in een slangetje achter elkaar naar de klas. Heerlijk om te aanschouwen die dromerige kleuters met TE grote rugzakken (rugzak waar ga je met die jongen naartoe?).
‘Mam, ik wil niet in the line’. Sinds 3 maanden wil Mees dat ik hem zelf naar de klas breng en dat doe ik met alle liefde. De keuze tussen een huilconcert in de hal of een happy Mees die me nog een extra knuffel geeft in de klas, ‘Bye tot vanmiddag’ roept, zich omdraait om met zijn vriendjes te spelen, is niet zo moeilijk.
Bij binnenkomst volgt Mees het standaard ritueel. Lunchtrommel, fruitbox en pet uit de rugzak in zijn ‘cubby’. De waterfles in het speciale waterflessenmandje bij de deur. Voordat hij de klas in loopt nog even zijn foto op de deur verplaatsen naar ‘In class’ en hup spelen maar!
In zijn klas staan geen stoelen met namen in een kring of netjes opgestelde tafels. De dag wordt gestart op een gezellig kleedje met getokkel op een gitaar door zijn meester. De klas is verdeeld in verschillende hoeken, gezellige plekjes. Zoals een knutselhoek, constructiehoek, leeshoek met zitkussens, poppenhoek, tekentafels, family&friends wall waar elke leerling zijn dierbare foto’s heeft hangen.
Tijdens ‘discovery time’ mogen de kinderen in de andere kleuterklassen spelen, die met elkaar verbonden zijn of op de grond tekenen, buitenspelen met water, zand en andere attributen om mee te bouwen.
Informatie in overvloed
De 1e schoolweek was ik nogal naïef (of noem het blond) en in de veronderstelling dat Mees één leraar heeft. ‘Neehee mam, dat weet je toch wel! Ik heb veel meer juffen en meesters zoals voor music, art, spanish, PE, swimming’. En dan zjin er ook nog lessen van de counselor, de nurse of andere gastdocenten.
Aan het begin van de maand ontvangen wij een rooster waarop per dag staat aangegeven welke lessen Mees heeft. Maar goed ook. Zeker in het begin had ik geen idee. ‘Mam, we hadden library vandaag en ik had mijn boek niet mee’.
Aan het einde van de week ontvangen we in het online klassensysteem een uitgebreid verslag van alle activiteiten, wat ze hebben geleerd en wat we thuis kunnen doen om hierbij te helpen. En vooral veel, heel veel foto’s en video’s worden gedeeld. Sommige niet altijd even scherp aangezien elke leerling een Ipad heeft en ook zelf foto’s of video’s kan maken en uploaden voor de ouders.
Sommigen dingen veranderen niet. Het fenomeen klassenouder of klas whatsappgroep…. Met deze appgroepen heb ik een haat-liefde verhouding. Ook hier draait de klassenapp overuren, zijn er te fanatieke ouders die overal op reageren of denken dat je een talenknobbel hebt en Chinese karakters ook begrijpt.
Aan het einde van de dag sta ik samen met een handjevol ouders te wachten. Op de t-shirts van de kinderen is een sticker geplakt met ‘Car’ of ‘Schoolbus’. ‘Mama, mama’ hoor ik door de hal galmen, gevolgd door ‘Heb je mijn scooter meegenomen?’. Na een goede schooldag gaat Mees steppend naar huis. En ik? Ik ren er weer achteraan. Net als elke andere schooldag.
You might also like
