EEN SCHOOLUNIFORM HELEMAAL ZO GEK NOG NIET
Afgelopen zomer vertrok Marije samen met haar man en kind naar de andere kant van de wereld. Naar Kuala Lumpur, om precies te zijn. Op Mama Glossy vertelt zij over hun expat avontuur. Lees je mee?
Door: Marije
In de vroege ochtend breng ik Mees naar school in mijn hardloopkleding. Eerst krijg ik een blik toegeworpen van ‘Serious?’ gevolgd door ‘Mam, hou je DAT aan?’ ‘Uhm ja, is het niet goed?’. Mees vindt het nogal raar. En ik kan hem geen ongelijk geven, hij is het ook niet gewend. In Nederland bracht ik hem meestal naar school in mijn ‘werkkleding’. Veelal een net jurkje, rokje met pumps of als ik een ’Marije-dag’ had mijn all time favourite cowboy boots. Inmiddels krijg ik niet meer van die blikken wanneer ik in mijn hardloopkleding verschijn. Ik hoor een lief stemmetje: ‘Mam, ga je weer een rondje rennen met je vriendinnetje vandaag?’
Over Mees zijn kleding hoef ik mij niet druk te maken. Op de internationale school is een schooluniform verplicht. Heerlijk vind ik het, geen kledingstrijd in de vroege ochtend. Nu zijn de meningen over het dragen van een schooluniform verdeeld. Aan de ene kant wordt gezegd dat kinderen geen afleiding en stress ervaren om indruk te maken ‘dress to impress’, aan de andere kant beperkt het de individualiteit en het vermogen om beslissingen voor zichzelf te nemen. Al valt dit laatste bij Mees met zij eigen willetje wel mee.
Gelukkig is het niet zo’n strak jasje dasje uniform, maar de sportieve variant met een t-shirt of polo met korte broek. Nu niet denken dat het gewoon een schooluniform is. Er zijn wel degelijk eisen aan verbonden zoals de lengte (zeker niet te kort), de kleur (marineblauw), geen zichtbare logo’s, het materiaal (katoen, geen denim of lycra) en graag met zoom en zonder scheuren of vlekken.
Ook voor het schoeisel zijn er richtlijnen. Bij voorkeur dichte schoenen, sneakers of sandalen met sluiting. Slippers zijn niet toegestaan en Crocs zeker niet. Dit laatste snap ik heel goed, het zou verboden moeten worden.
Op school is een speciale shop waar het schooluniform te koop is. Mees zit nog in de kleuterklas waar gelukkig één soort uniform volstaat. Vanaf grade 1 (groep 3 in Nederland) komt het speciale PE uniform voor de gymlessen erbij. En mocht je in het voetbal, rugby, zwemteam of wat voor schoolteam dan ook terecht komen, is daar uiteraard een apart uniform voor. De marketingmachine draait ook hier op volle toeren. Er is een hele community lijn opgezet inclusief special editions. ‘Mam, mag ik een echte ISKL hoodie van school?’ Dan kan je toch geen nee zeggen…
Free Dress Day
Ongeveer twee keer per maand is er een Free Dress Day. Het schooluniform mag je thuislaten en zelf bepalen welke kleren je die dag draagt. Al is het vaak gekoppeld aan een thema zoals Halloween, Deepavali, Chinese New Year, Valentijnsdag, of tijdens de boekenweek verkleed als jouw favoriete boekfiguur. Deze dagen zijn altijd extra feestelijk. Een aantal meesters en begeleiders zorgen voor een gezellig deuntje op gitaar en trommels.
In de hal staan de oudere kinderen met ‘donation boxes’. Naast dat je geen uniform aan hoeft, wordt wel verwacht een kleine donatie mee te nemen voor het goede doel.
Op de honderdste schooldag (100 days Elementry School) mogen de leerlingen kleding aan met een cijfer. Mees wil zijn polo aan met NY 42. Wanneer zijn meester een compliment maakt over zijn t-shirt roept Mees blij: ‘It’s number 42, my mom run this race in New York and she is 42 years old!’. En bedankt, dat laatste had best iets minder hard en enthousiast gemogen. Morgen gelukkig gewoon weer het schooluniform aan, helemaal zo gek nog niet.