Angela (27) is mama van 3 kids; D.j (5), Liz (2) & Zoë (9 mnd). Ze is (nog) niet getrouwd met Tijmen (30) en zij wonen in het mooie Monnickendam. Heeft sinds maart dit jaar een eigen webshop opgezet, De Babyboetiek. En vraagt zich af, hoe 24 uur in 1 dag past…
Met trots wil ik jullie het resultaat laten zien van mijn eerste fotoshoot voor De Babyboetiek. Wat was het een gezellige, leuke en vooral ongedwongen dag! De baby’s (en een papa & mama’s) deden het super goed. Als locatie had ik een sloopproject van Tijmen uitgekozen in Amsterdam. Alles was wit met een houten (robuuste) vloer in, perfect dus! Dit scheelde mij ook nog eens in de kosten! Daar gingen we, Tess (van tesshootphotography) en ik in een auto vol geladen! Goed team, al zeg ik het zelf! Eenmaal klaar en opgeruimd stonden we bij de auto, toen ik politie naar de des betreffende deur zag gaan.. Ik ging dus maar even polshoogte nemen! ‘Jaah mevrouw’, klonk er.. ‘Buren hebben jullie zien sjouwen met spullen en dachten dat jullie hier gingen wonen..’ (het ging om een leegstaand pand, dat gesloopt werd, dus nee.. hier zou ik liever niet in wonen nee) ik legde de situatie uit en liet de sleutels zien, lachte nog wat vriendelijk en toen was het oké. We konden met een gerust hart naar huis! Hieronder het resultaat, waar ik heeel trots op ben!
Voor diegene die mijn vorige blog hebben gelezen, die weten dat ik schreef over ‘ mijn vermiste potje dat ergens rondzwierf bij de dokter. Nadat ik 5 weken in spanning had gezeten, kwam dan eindelijk (na een nieuw uitstrijkje) de uitslag! Er viel in eerste instantie een last van m’n schouder. Maar jah, waar komen me klachten dan vandaan?! En bovendien omdat ik eerder pap3a heb gehad, werd er nog een extra onderzoek gedaan, namelijk het HPV. Voor die uitslag kon ik de week daarop bellen. Oké, afgelopen donderdag was ik in alle drukte vergeten te bellen, dus vrijdagochtend belde ik meteen. ‘Nee, zei de stem aan de andere kant.. Ik zie nog niets.. En dit is wat ik nu al voor de 100e x hoorde. ‘Ja, zei de stem aan de andere kant weer, ik ga direct het laboratorium voor je bellen, dan bel ik jou vanmiddag terug is dat oké?!’ Of dat oké is dacht ik bij mezelf.. Heb ik überhaupt wat te vinden in dit hele verhaal?? Maar goed er zat niets anders op dan met een zachte ‘Ja’ te antwoorden… Einde van de middag ging de telefoon.. ‘Ja uhh goedemiddag mevrouw van den Brink, ik heb een vervelende mededeling..’ Oké, je snapt er ging in een paar seconden tijd van alles door me heen, ben ik ziek? Moet ik op gesprek komen? En mijn kinderen dan? En Tijmen… Oké, dit was de dramaqueen in mij die (heel) eventjes naar boven kwam. Het zat namelijk zo, de stem aan de andere kant vertelde mij dus dat de machine in het lab storing had.. WTF dit heb ik weer?!, dit is niet te geloven.. Of ik volgende week ‘even’ terug wilde bellen… Gaan we weer.. we wachten gewoon nog een weekje! Gelukkig ga ik maandag naar de gynaecoloog voor een echo, en komt er hopelijk meer duidelijkheid! Dus zoals ik vaker heb gezegd, dit verhaal word vervolgd, en krijgt hopelijk een goed eind! Tot de volgende keer!
Liefs,
Angela
You might also like
