Arusha (31), import-Rotterdamse. Social dier en mensenmens, verslaafd aan reizen en het opsnuiven van nieuwe culturen, hobbyfotograaf en de trotse mama van kleine Zoë Isabelle (4 maanden). Getrouwd en samenwonend met Ar(jen) en gestoorde-je-weet-wel-kater Puma. Werkzaam voor uiteenlopende lifestyle en reisklanten als pr- en communicatie consultant bij Coopr, het leukste pr-bureau van Rotterdam. Twee wekelijks laat zij ons meekijken in haar drukke, sociale en kleurrijke leven als prille (werkende) moeder.
Het moest er een keer van komen natuurlijk. Het eerste echte ‘uit-logeren-weekend’. En tegelijkertijd het eerste 100% ‘us time’ weekend voor mijn lief en mij. Meisje van huis, en wij even als vanouds the King and Queen of our castle (op onze gekke-je-weet-wel-kater na dan…). Bij het idee alleen al gingen de radertjes in mijn hoofd ratelen: jaaaaa, lekker genieten van quality time samen, …maar ook; misschien dat ene muurtje gelijk even verven van ‘t weekend? Die lijstjes even ophangen?…En tal van andere klusjes die gelijk op de to-do lijst in mijn hoofd opdoken…
Gelukkig hield mijn dappere prins voet bij stuk en deden we (om precies te zijn) niets- nada- noppes van wat er op die kluslijst in mijn hoofd stond. Enige wat we hebben gedaan is genoten van elkaar. En laten wij daar nou eens heel goed in zijn J Een shortbreak voor twee in eigen huis. Perfect voor een eerste weekend zonder ons knuffelmonster!
Nobody but the two of us
De vrijdag starten met uitgebreid eten, wijnen en bijkletsen met goede vrienden en daarna rond de klok van 1 slaapdronken in bed belanden. Volledig in coma: zzzzz. Puur uit gewenning rond 5 uur toch wakker worden – dan komt onze dame meestal haar ‘late night snack’ scoren-. Herkenbaar? Even de ogen open, heeeeel eventjes en je dan snel bedenken dat dat vannacht dus niet hoeft. Topontdekking, zo midden in de nacht! Gauw mijn ogen weer dicht en nog wat dieper onder het dekbed kruipen. Slapen, slapen, slapen. Ik hou van slapen. Om 11 uur ’s ochtends…. Ja, dat lees je goed, 11 uur! …zijn we ons bed pas uitgerold – wat een verwennerij : )
Buiten de deur brunchen, winkelen, café in, café uit, lange gesprekken en veel gelach. En ’s avonds uitgebreid eten en genieten van te lekkere wijntjes, die veel te hard aankomen in het vleeswalhalla van Rotterdam ‘CEO de Baas van het Vlees’. Topavond! Vooruit, nog één wijntje dan?
Ik mis, zij mist, wij… halen
Zondagmorgen. 7 uur. Zoë-tijd. Ik ben wakker. Klaarwakker welteverstaan…Naast me ligt iemand nog heel diep te slapen. De lijst met klusjes die ik (nu hij toch nog ligt te tukken) nog wel even zou kunnen doen, groeit in mijn hoofd. Toch even snel dat muurtje mintgroen verven dan? Maar ik heb eigenlijk in geen van de klusjes in mijn kop écht zin… Eenmaal opgestaan, loop ik als vanzelf Zoë‘s kamer in. Verschoon haar bed en snuffel aan het grote knuffelkonijn dat in haar bedje ligt. Ik strijk haar schoongewassen kleertjes en vis de laatste maatjes 56 uit haar kast om in de mand met het label ‘te klein’ te stoppen. Klusjes die om haar draaien, die vind ik vandaag wél fijn om te doen. Ik betrap mezelf op het gevoel van gemis…. Ja, ik mis d’r. Damned!!! Ze is maar 2 nachtjes weg en dan al? Wie had dat ooit gedacht van mij? 2 nachtjes maar… Vandaag voelt het dan wel gelijk ook alsof het Sinterklaas is – gewoon omdat we haar weer op gaan halen!
Samen met mijn wakker geworden lief geniet ik nog even van een uitgebreide brunch in bed. Dan is het tijd om ons kleine ding uit de handen van haar trotse oma en opa te plukken, jajajajaja! Wat heerlijk om haar weer te zien en die kleine, mollige handjes om me heen te voelen!
Ja, just-the-two-of-us-time is nog steeds heerlijk en fantastisch, maar family-time is magisch! Period.
You might also like
