Mijn naam is Bruin (38) en ik woon en werk in Den Haag. Ik hou van schrijven en ben daarmee berucht om mijn droge analyses en bijtende humor. Schrijven is voor mij een uitlaatklep voor mijn creativiteit en eigenwijze mening. Ik ben vader van twee leuke vrolijke kinderen. Een dochter (Liv, 9 jaar) en een zoon (Charlie, 5 jaar), heel gewoon, doodgewoon. Mijn vrouw heet Saskia en is, naast oorverdovend mooi, een creatieve stuiterbal die een aantal jaar geleden een succesvolle webshop is gestart met zelfgemaakte kinderkleding. Een op en top glossy-gezin! Dit klinkt allemaal leuk en gezellig maar laten we eerlijk zijn: dat is natuurlijk niet altijd zo..
Onze dochter Liv kreeg op 5 december een kookboek van Sinterklaas (Liv en ik geloven al een tijd niet meer in Sint Nicolaas, maar spelen heel graag het spelletje mee).
Liv is sinds twee maanden een overtuigende tiener die op haar eigen manier en tempo op weg is naar volwassenheid. Ze zegt dat ze niet stil kan zitten aan tafel en beweert dat ze niet begrijpt hoe je met mes en vork moet eten. Ondertussen weet ze wel welke kleur oogschaduw het best bij haar tropische huidtype past en welke nagellakremover het lekkerste ruikt .
Afgelopen zondagochtend moest ik met haar naar de Jumbo. ‘Nee liever de Appie pap, want die heeft minder roltrappen en een zelfscanner. En je kan daar trouwens makkelijker parkeren!’ Aangezien ik de boodschappen moest betalen, forceerde ik na de supermarkt een bezoek aan Quick 9 tegen HBS. Het werd 1-0 voor Quick. Na 1 sigaret en een half biertje voor mij en een blikje cola voor Liv wilde mijn tiener naar huis. Ze moest namelijk beginnen aan haar mis-en-place. Zij dook de keuken in en begon te hakken en te bakken. Ik plofte op de bank met een boek en de tv aan en heb me nergens meer mee bemoeid.
Begin van de avond, om zes uur exactement serveerde ze een 3-gangen menu inclusief bijpassend wijn/limonade arrangement. Bijzonder dit? Nou nee, ik kijk hier niet zo heel erg van op. Ik ken Liv inmiddels al een tijdje. Maar ze deed dit allemaal in haar zwart witte poezen onesie.
Dat vind ik wel apart.