Bruna (28 jaar), woont in Rotterdam, is al 13 jaar samen met David en inmiddels zijn ze getrouwd. Samen hebben zij een zoontje van 1 jaar, Ami. Hij was al eigenwijs toen hij nog in de buik zat en besloot na 35 weken dat het wel tijd was om de wereld te verkennen. 1 jaar later is hij nog steeds eigenwijs en ook nog koppig, maar ook heel vrolijk, sociaal en lief. Bruna werkt fulltime als journalist op de videoafdeling van het ANP, probeert 3 tot 4x in de week te sporten, doet graag leuke dingen met vrienden en dan hebben man en kind natuurlijk ook nog aandacht nodig.
‘Oh jee, hij is een echte billenschuiver geworden,’ aldus de fysiotherapeut die komt kijken hoe Ami zich ontwikkelt. ‘Dat is niet zo erg hoor, maar het verbaast mij omdat hij wel sterk is. En je moet er ook rekening mee houden dat hij wat later gaat lopen, want hij heeft nu een andere manier gevonden om zich voort te bewegen.’ David en ik zijn het inmiddels wel gewend dat Ami weinig volgens het boekje doet. Hij is te vroeg geboren, heeft het kruipen overgeslagen en nu schuift hij dus op zijn billen het huis door. Het is een grappig gezicht. Hij lijkt een beetje op een aapje als hij dat doet. Hij schuift op zijn billen om van A naar B te komen, maar hij trekt zich wel op zodra hij bijvoorbeeld bij de tafel of tv-meubel is aangekomen, of aan de spijlen van zijn bed en box. Ook loopt hij soms achter zijn blokkenkar. Wij proberen hem veel te stimuleren om te gaan staan, maar Ami doet echt alleen iets als hij er zin in heeft, anders staakt hij gewoon. Mijn moeder heeft een loopstoel aangeschaft en daarmee racet hij het huis van opa en oma door. Ik ga sinds deze week met hem naar de babygym en hoop zo dat hij toch binnen twee maanden gaat lopen, want als hij met 16 maanden nog niet loopt, wil de fysiotherapeut hem weer zien. Alle andere kindjes op de babygym lopen al zonder hulp, dus wie weet raakt hij geïnspireerd.
Nou is lopen kennelijk een ‘hot item’ onder moeders. ‘Oh loopt hij nog niet? Mijne liep al toen hij 11 maanden was.’ Nou en, mijne kan weer andere dingen, denk ik dan. Maar dat zeg ik niet. Ik zeg gewoon: wat goed van jouw kind! Gelukkig zijn er ook genoeg mensen die vertellen dat hun kind ‘pas’ met 16 maanden liep. Zij lijken vaak opgelucht dat er nog meer kinderen zijn die wat later op gang komen.
Ik vind het sowieso opvallend hoe kinderen met elkaar vergeleken worden en hoe er verwacht wordt dat ze allerlei dingen binnen een bepaalde periode gaan doen. Ik heb daar eerlijk gezegd helemaal niks mee en geloof dat een kind iets doet zodra hij/zij er aan toe is. Bij Ami heb ik er al rekening mee gehouden dat hij veel dingen later zal doen dan anderen. Hij is tenslotte precies 5 weken te vroeg geboren en heeft daardoor toch een achterstand. Ik ben vooral blij dat ik hem zonder problemen overal mee naartoe kan slepen en dat hij vrolijk en gezond is!
