Actrice Céline Purcell is zwanger van haar eerste kindje en geniet samen met haar man Oren Schrijver van de eerste zwangerschap. Maar hoe ga je hier allemaal mee om als bekende Nederlander en hoe combineer je dit met acteren? Céline zal er komende tijd over schrijven voor Mama Glossy! Geniet van deze ‘korte verhalen van een zwangere actrice’!
Het eerste dat de huisarts me vertelde nadat hij me feliciteerde met m’n zwangerschap was dat ik gewoon alles kon blijven doen wat ik al deed. “Sporten?,” vroeg ik. “Tuurlijk.” – “In huis?” – “Tuurlijk.” – “Ook op mijn werk?” – “Tuurlijk.”
Op dat moment was ik 6 weken zwanger en ik speelde in GTST een nogal hysterische dame genaamd Femke. Sinds ik die rol speelde had ik als Femke al een zwangerschap en abortus gefaket, iemand gestalkt, een overdosis geveinsd en mijn collega hysterisch besprongen in een hotelkamer. Allemaal heerlijk om te spelen dus ik kon mijn lol op.
Vandaag stond er een hele nieuwe uitdaging op stapel: Femke had iemand ontvoerd en ging daarmee in gevecht. Compleet met wapens, vallen en vechten en uiteindelijk knock-out tegen een kast vallen. Normaal gesproken een feest om dit soort scenes goed te gaan draaien, alleen nu was er inmiddels wel wat veranderd. Volgens Google zat ik in een kwetsbare periode van mijn zwangerschap. Nooit op internet kijken dames!!
Goed, nou wordt zo’n scène natuurlijk eerst een aantal keer gerepeteerd, doorgesproken en daarna na nog een aantal repetities met de camera, ook echt opgenomen dus ik had nog even oefentijd. Het leek mijn tegenspeler een goed idee om op mijn bovenbeen te trappen, zodat het zou lijken of ik een trap in m’n buik kreeg waarna ik hard achterover zou vallen en m’n hoofd tegen de kast zou stoten. Yep, zeker een heel goed idee.
Nou hebben we het helaas niet over 1x vallen, maar zo’n scène moet vaak wel een keer of 8 over, ik zou dus echt voorzichtig moeten zijn. Dokter? Tuurlijk?
Die trap richting bovenbeen ging erg dicht richting mijn buik en op de studiovloer lag gelukkig heerlijk verend BETON! Ik heb wel 10 keer op het punt gestaan om het ze te vertellen maar bedacht me steeds. Ik ging dit gewoon professioneel oplossen! Punt 1: een beetje vertrouwen hebben in de schopkwaliteiten van mijn tegenspeler; hij deed dit werk immers ook al langer dan vandaag. En punt 2: een goeie manier vinden om mijn val op het beton te breken, zodat het kleintje geen schok zou voelen.
Nou ben ook ik als elke actrice behoorlijk vaak aan de lijn maar 1 plekje blijft altijd precies zoals het is en dat zijn natuurlijk die billen!! En waar ze (die billen) sinds de komst van breedbeeld mij regelmatig een doorn in het oog zijn geweest, waren ze vandaag een uitkomst. Bij elke take ketste ik vrolijk op mijn billen op het beton een beetje zijwaarts om de rug en het stuitje te ontzien en al had ik ’s avonds wel wat uit te leggen over mijn bont en blauwe billen, de baby heeft er in ieder geval niks van gemerkt.
Had de dokter toch gelijk…
You might also like
