Remkje (43) is moeder van twee zonen van 14 en 12 jaar en werkt als leerkracht Nederlands in het VO. Daarvoor heeft ze gewerkt als kindertherapeut en leerkracht BO. Remkje geeft elke week op Mama Glossy haar ongezouten mening over actuele zaken en ander moedergoed.
De afgelopen zomervakantie hebben jullie geen columns van mijn hand kunnen lezen op Mama Glossy. Ik zat even zonder woorden. Mijn leven stond helemaal op zijn kop en daar had ik al mijn energie voor nodig. Energie om simpelweg op te staan, voor de kinderen te zorgen, de dag door te komen en om vervolgens weer naar bed te gaan en te hopen dat je wat kan slapen. Dat was het. Bovendien had ik gewoon geen woorden. Geen woorden voor mijn eigen situatie, geen woorden voor de vliegtuigramp geen woorden voor al die verdronken mensen.
Niet dat het stil was in mijn hoofd. Juist niet! Gevoelens en flarden van woorden raasden stormend door mijn hoofd, zo hard dat ik er niet van kon slapen. Maar in geen enkel woord kon dit gevangen worden, laat staan opgeschreven.
Mijn woorden hadden immers niet geholpen, alleen maar kapot gemaakt, voor verwarring gezorgd en verdriet. Woorden had ik gesproken om uit te leggen hoe het voelde bij mij van binnen. Woorden om uit te drukken hoe het verder zou moeten, hoe het verder zou kunnen. Maar die woorden kwamen vervormd of helemaal niet aan. Voor mij zuiver uitgesproken, maar voor de ontvanger niet zuiver aangenomen of niet begrepen. Woorden had ik geschreven in een column over vaderdag. Woorden die voor mij waar waren, maar die bij een ander pijn deden en verdriet. Woorden zijn dan als messen, gegooid door iemand die niet zuiver kan mikken. En dat spijt mij.
Daarom schreef ik geen column. Geen woord mag meer misbegrepen worden. Misschien vind ik weer woorden, woorden die begrepen kunnen worden en anders ga ik misschien wel schilderen…