Ik weet nog goed hoe ik Fiene op 19 juli 2011 na een zware bevalling in mijn armen mocht sluiten. De verbazing dat dit meisje er zo anders uitzag dan haar zus Floortje. Een bos met donker haar! Het moment waarop Floortje Fiene voor het eerst zag. De heerlijke kraamtijd, maar ook het moment dat ik weer aan het werk moest. De dag waarop Fiene voor het eerst ging wennen op de crèche en ik met tranen over straat liep, nog meer beseffende dat ik mijn kraamtijd ging afsluiten. De week waarin de eerste tandjes van Fiene doorbraken, ze haar prikjes bij het consultatiebureau kreeg. De dag waarop ze begon met kruipen, ze zich ging optrekken, aan mijn handen stapjes ging zetten. Het eerste fruithapje, de eerste broodstukjes, de eerste ‘echte’ maaltijd. Alle mooie en bijzondere momenten staan in mijn geheugen gegrift.
Het is een cliché, maar het afgelopen jaar is voorbijgevlogen. Het leven met twee kinderen lijkt nog sneller te gaan dan met één kind. En hoewel je alle mijlpalen al een keertje hebt meegemaakt, blijven ze bij een tweede net zo bijzonder. Daar waar alle gebeurtenissen je bij een eerste ‘overkomen’, weet je bij een tweede wat je te wachten staat en maak je deze bewuster mee. Althans, zo ervaar ik het. De drukte met twee kinderen valt me ook best mee. Fiene doe ik er ‘gewoon’ bij, ze gaat mee in het dagritme dat we al hadden met Floortje. En tweede kindjes zijn vaak makkelijker, die ervaring heb ik ook. Ze weten vanaf dag 1 dat ze gewoon even moeten wachten, er loopt er tenslotte al eentje rond. Fiene is een uiterst geduldig meisje, die vermaakt zich prima. Jullie lezen het, hier schrijft een trotse moeder.
En nu is Fiene alweer 1 jaar. ‘Dag baby, hallo dreumes!’
Natuurlijk hebben we deze bijzondere dag samen met familie en vrienden gevierd. Het weer zat gelukkig mee en dus werd het een heus tuinfeestje. De avond van tevoren hebben Olivier en ik samen taarten gebakt, salades gemaakt en hapjes bereid, de tuin aangeveegd, slingers opgehangen, ballonnen opgeblazen en de cadeautjes klaargelegd. Het was nog lastig te bedenken wat we Fiene konden geven. Het huis staat immers al vol met speelgoed van zuslief. Maar ze is goed verwend en we hebben een fantastische middag gehad. De kinderen vermaakten zich uitstekend. De jarige job hebben we zowat de hele middag niet gezien, die ging gewoon haar eigen gang. Zoals ze altijd doet, mijn kleine zelfstandige GROTE meid…