Jasmine heeft samen met manlief Eric sinds een aantal maanden een prachtig Perzisch/Nederlands vrouwelijk mixje genaamd Emilie op de wereld gezet. Ze wonen hartje centrum in een grachtenpandje vlakbij de Zuid-Hollandse kust. Met een master in de psychologie op zak werkt ze al een aantal jaar als projectplanner. Daarnaast is Jasmine gek op design, (kinder-) interieur en fotografie. Haar levensgeluk haalt ze uit de kleine geluksmomentjes op een dag. Sinds kort deelt ze sommige fijne momentjes op haar Instagram account genaamd minemilie.
Onze baby Emilie is al heel lang bijzonder gefascineerd door alle elektronische apparaten in huis. Haar favoriete dingen? Het maakt haar niet zoveel uit, alles met snoeren, stekkers, een beeldscherm of knopjes is interessant. Tegenwoordig heeft ze een verborgen agenda als ze naar me toe komt voor knuffels of om opgetild te worden, want vaak ligt er wel een telefoon of IPad in de buurt. Zelfs de eerste keer staan was omdat ze de afstandsbediening van de televisie probeerde te pakken, dus de liefde voor knopjes is in ieder geval al goed geweest voor haar motorische ontwikkeling! Zo om me heen kijkend merk ik dat alle moeders dit gedrag erg herkenbaar vinden. Maar waarom zijn onze kinderen eigenlijk zo geboeid door elektronica?
Ik ben niet de enige als ik zeg dat ik denk dat het voornamelijk kopieergedrag is. Of het nou Instagram, shoppen of het stillen van m’n nieuwsgierigheid is, ik doe het allemaal via m’n telefoon of IPad. Wat doen we als we thuis lekker niks willen doen en ontspannen? Dan pakken we natuurlijk de afstandsbediening van een van de apparaten. De krant lezen? Je raadt het al, die lees ik digitaal. Verder heb ik ouders die het grootste deel van het jaar in het buitenland wonen, dus we FaceTime wat af in dit huis. Emilie associeert opa en oma nu met de IPhone of IPad, want om de dag verschijnen ze uit het niets op m’n beeldscherm. Kortom, we houden erg van onze media spullen in dit huis! In feite houdt Emilie ons nu een hele grote spiegel voor en dat is best confronterend. Zijn we niet teveel met onze elektronica bezig? Ik vroeg me af hoe het er vroeger aan toe ging, toen er geen IPads en mobieltje voor handen lagen?
Deze vraag heb ik aan m’n moeder voorgelegd en die zei al heel snel dat het vroeger precies hetzelfde was. Ik was dus blijkbaar niet weg te slaan bij de videorecorder en de vaste huistelefoon. Vrienden en familie klaagden altijd bij m’n ouders over de slechte telefonische bereikbaarheid, want ik was vaak met de hoorn aan het spelen. Verder kon ik schijnbaar uren genieten van de in en uit beweging van de videobanden bij de videorecorder. Gelukkig maar, dacht ik bij haar antwoord, want met mij is het ook goed gekomen!
In feite is er dus weinig verschil in gedrag tussen mijn generatie en de huidige generatie kinderen, behalve dan dat er andere spullen favoriet zijn. Ik had de videorecorder, Emilie is van de IPadgeneratie. Ik ben me door haar kopieergedrag nu wel bewuster van m’n eigen gedrag. Maar zolang ik genoeg tijd vrij maak om met haar te spelen, ga ik met een gerust hart verder met m’n vrijetijdsbesteding. In de tussentijd hebben we haar haar eerste telefoon cadeau gegeven. Een kindertelefoon wel te verstaan en ze is er dol op!
You might also like
