Linda (28 jaar) mama van Julia (11 maanden) woont samen met haar vriend in het hartje van Den Bosch. In het dagelijks leven is Linda naast een hippe mama ook nog eens juffrouw van een klas vol kleutertjes. Linda maakt de meest hilarische dingen mee in haar kleuterklas. Dit deelt ze graag met jullie!
Back to school
Ik was overal op voorbereid; de bevalling, de kraamtijd, het ontzwangeren en de roze wolk (die er helaas niet altijd is…) Behalve op mijn comeback op het werk. Parttime lesgeven; drie dagen voor de klas en twee dagen thuis. Heerlijk! Wat doe je dan? Vrij zijn!
Maar sinds Julia er is, is er een wereld voor mij open gegaan. Flesjes geven, boterhammen smeren, knuffelen, troosten, luiers verschonen, doorkomende tandjes, onrustige nachten en wel honderden sprongetjes. Ik doe het alsof ik nooit iets anders heb gedaan, met heel veel liefde en plezier. Maar het valt niet mee om na deze intensieve dagen waarbij je moe bent van het vroege opstaan, het optillen, dragen en het hollen achter je kind aan, weer fris en fruitig voor de klas te staan om vervolgens verder te gaan waar je thuis mee bent gestopt.
Naast mijn lesgevende taak staat leren wat wel en niet hoort, regels en richting geven op een tweede plaats. Zo betrapte ik laatst twee jongste kleuters op het toilet terwijl ze samen stonden te plassen… zich totaal niet bewust van de ondeugendheid. We maken een regenboog, juf. Kijk!’. Een ander voorbeeld is wanneer een kind vol trots aan alle kinderen laat zien dat hij het woord k-u-t gestempeld heeft. Of wanneer een kleuter ongegeneerd te pas en te onpas windjes laat en dit open en eerlijk durft toe te geven. Het is vanzelfsprekend dat het mij in situaties zoals deze ook moeite kost om mijn gezicht in de plooi te houden… Maar jonge kinderen proberen enorm veel uit en door consequent opvoeden leren kinderen wat wel en niet mag.
Ik durf hardop te zeggen dat het echt niet altijd gemakkelijk is om een werkende moeder te zijn, dat het zelfs door sommige onderschat wordt. Maar ondanks dat en hoe fijn het is om thuis te zijn; het is minstens zo lekker om de rommel achter me te mogen laten, Julia naar het KDV of bij één van de oma’s te brengen en naar school te fietsen om vervolgens (na een kop koffie met collega’s) inhoudelijk bezig te zijn. Dit heb ik nodig, maar aan het einde van de dag zijn de kriebels in mijn buik gegarandeerd terug en race ik zo snel mogelijk naar huis om mijn dochter zélf haar groenten te geven.
Liefs Linda
Ps: misschien herkennen jullie Julia nog wel uit een vorige blog!