Door: Merel
Oh wat hou ik van routine, structuur en ritme, totdat het saai wordt, dan wil mijn hart ontsnappen aan de dagelijkse sleur en heb ik zin in avontuur…. Totdat ik daar geen energie meer voor heb en ik weer heel blij ben met mijn dagelijkse beslommeringen.
Herkenbaar? Nu mijn vijfde en tevens laatste baby, geen baby meer is, (hij is zindelijk, eet zelf zijn boterham, zingt, telt tot 10 en wordt in december 3!!) kijk ik niet meer uit naar een volgende zwangerschap, bevalling, kraamtijd etc. Nee, het is einde verhaal. Heel lang wist ik het niet zeker, maar nu wel.. Mijn zussen krijgen baby na baby en ik zie ze ploeteren met slaapjes, prakjes, groeisprongen en maxi cosi’s. Ik zie ze ook genieten van alle eerste stapjes, woordjes en schaterlachjes. Maar sinds mijn vijfde voel ik me compleet en ook zeer dankbaar met 5 gezonde kinders.
Ik doe best veel; het ‘managen’ van mijn gezin voorop, daarnaast werk ik een dag in de week bij een parfumerie, zorg ik 2 keer in de week voor de aanleun-buurvrouw van mijn ouders en is mijn website Fieneprints in de lucht en daar krijg ik al aardig wat bestellingen van (een droom die uitkomt). Ook pas ik 2 dagen in de week op de peuters van mijn zussen. Ik hou van structuur en regelmaat, zo hebben we op maandag: stamppot, dinsdag: visdag, woensdag, soepdag etc. Tegen het autistische aan misschien maar het werkt als een trein. Ik denk dat je die routine cadeau krijgt bij het pakket van 5 kinderen.
En dan soms bekruipt me zo’n gevoel… Is dit het? Heb ik last van het dertigers dilemma? Heb ik last van het laatste kind syndroom? Of is het een kwestie van een nieuwe balans vinden en doorgaan? Ik denk dat je op zijn tijd echt tijd voor jezelf moet nemen. (Heb ik moeten leren).
Een ochtend lang onder de douche met fijne muziek (turn up the volume), je hoofd leeg maken. Een dagje naar mijn zus of broer die allebei in Amsterdam wonen. Op museumtocht. Uit eten met een vriendin. Stappen of naar de kroeg met vrienden. Q-time met de husband! En de laatste tijd lukt dat best goed. Soms gepland, soms onverwacht.. Afgelopen zaterdag heb ik met mijn vader en een nicht van hem het museum MORE bezocht in Gorssel, het gevoel wat ik dan heb, alsof je ziel wordt gevoed. En laatst stond ik ineens met mijn bestie op de afterparty van vogue fashion ’s night out in het Rijks, fantastisch! Mijn favoriet? Lekker uit de ban springen op de dansvloer…. Ja dan voel ik me Merel en even niet ‘moeder de vrouw’!
Meer blogs lezen van Merel? Klik dan even hier