Moederen in een ander land, hoe gaat dat eigenlijk? Mama Glossy zocht de wereldbol af naar de leukste expatmama’s. Deze keer reizen we af naar Singapore, waar Wietske woont, samen met haar man Eelke, zoontjes Pepijn en Quinten en dochtertje Emmy.
Wietske vertelt…
Singapore is al onze tweede buitenlandse standplaats sinds de geboorte van de oudste. Mijn man werkt voor een Nederlandse bank. Het lijkt misschien alsof je geen keuze zou hebben bij de plaatsing, maar hij heeft daar wel degelijk invloed op en vraagt altijd of ik wel weg wil (en mijn baan ervoor zal moeten opgeven). Gelukkig zijn de plekken tot nu toe altijd leuk genoeg geweest. De eerste keer was namelijk New York, waar onze jongste is geboren in hartje Manhattan. Leuk voor haar want het maakt haar (ook) Amerikaans..
Singapore en hulp
Maar nu wonen we al weer bijna 4,5 jaar in Singapore met z’n vijven, nou ja eigenlijk zessen. Want, zodra we landden hadden we ook direct een hulp in huis. Vijftigjarige Josephine leerden we via via kennen. Zij werkt al sinds haar 17e als zogeheten ‘helper’ bij mensen in huis en is onze steun en toeverlaat. Zij regelt eigenlijk het hele huishouden en de verzorging van de kinderen. Ze doet de was, kookt het eten, maakt de broodtrommels, weet waar mijn sleutels liggen, houdt het huis schoon, laat de hond uit, is thuis als de klusjesman komt en doet af en toe een boodschap. Wat blijft er eigenlijk over voor de moeder des huizes?
Er zijn genoeg moeders hier die van gekkigheid niet weten wat ze moeten doen (als de kinderen naar school zijn), maar al snel wordt dat een gewoonte en kan je het ‘druk’ hebben met je sociale leven, vrijwilligerswerk, thuis zijn als je kinderen met de schoolbus thuiskomen en leuke activiteiten met ze ondernemen.
Toen we aankwamen was het dan ook flink zoeken waar ik mijn dagen mee ging vullen ook al wist ik dat ik wilde werken. Ik ben van huis uit werktuigbouwkundig ingenieur en heb altijd voor ingenieursbureau’s, consultants en banken gewerkt. Alleen bleek dat voor een Singaporees bedrijf werken niet helemaal strookte met mijn Europese ideeën over salaris en werktijden. Ik ben toen met redelijk intensief vrijwilligerswerk begonnen waarbij ik mijn hersens nog enigszins moest gebruiken. Maar ik vond uiteindelijk via het Nederlandse netwerk toch opdrachten en een baan in mijn vakgebied en werk nu eigenlijk weer full time. En dan merk je dat een hulp in huis een enorme vrijheid geeft en zorgt voor wat meer harmonie in huis. Er is geen ruzie over wie de vuilnis buiten zet of wie er vanavond kookt. Er is geen druk om een oppas te regelen als je naar de bioscoop wilt of de buren je uitnodigen voor een glaasje wijn. We doen eigenlijk juist meer leuke dingen met de kinderen, omdat áls je dan thuis bent na werk of in het weekend je niet meer hoeft te vouwen, stofzuigen, strijken, etc. En de verantwoordelijkheid voor de kinderen; hun opvoeding, hun huiswerk, hun gezondheid, hun normen en waarden, ligt natuurlijk wel bij ons als ouders.
Een hulp in huis klinkt decadent en gedachten van uitbuiting zullen er ook vast zijn, en om eerlijk te zijn komen hier inderdaad nogal wat schrijnende gevallen voor. De Singaporese overheid geeft speciale verblijfsvergunningen af voor ‘helpers’ waardoor ze officieel ook rechten hebben. Deze zijn helaas niet erg ruim en gaan over 1 dag per week vrij, elke 2 jaar een ticket naar huis, geen gevaarlijk werk etc. Helaas neemt een groot deel van de Singaporese bevolking dat niet zo nauw en koopt de zondag af met een paar extra dollar en wisselt van hulp net voor de 2 jaar afgelopen is, zodat ze geen ticket hoeven te betalen. Wat dat betreft zijn de helpers bij expats over het algemeen beter af.
Bij ons heeft ze een eigen kamer, eet met ons mee, heeft elke zondag vrij, veel vakantiedagen en krijgt een goed salaris (voor Singaporese normen), dat overigens vrijwel geheel naar haar moeder en broers in de Filipijnen wordt overgemaakt. Ze heeft inmiddels zoveel gespaard dat ze daar een stuk grond en huis heeft gekocht. Ze is daarnaast ook echt onderdeel van onze familie geworden en spreekt en verstaat al een aardig woordje Nederlands.
Vakantie
Een van de grootste voordelen van Singapore is natuurlijk dat het een ideale standplaats is voor eindeloze weekend- en langere reizen in de regio. We wonen in de tropen, het is altijd mooi weer en de vele bounty-eilandjes liggen op een paar uur afstand. We hebben al heel veel van Azië en Australië gezien en gaan binnenkort naar Nieuw Zeeland. Het stikt van de goedkope luchtvaartmaatschappijen en je vliegt bijvoorbeeld naar Bali in minder dan 3 uur, en dat zonder jetlag.
Cultuur verschillen – verschillende culturen
Singapore is een zelfstandige staat met een strak regime. Er wordt veel aan assimilatie gedaan en het onderschrijven van Singaporese normen en waarden die veelal met respect en zorg voor elkaar en familie te maken hebben. Heel bewonderenswaardig en een strategie die blijkt te werken. Waar het in Nederland zo veel moeite kost om buitenlanders te laten integreren, lijken ze het hier goed voor elkaar te hebben met een ogenschijnlijke gelijkheid van de van oorsprong Chinees, Maleisische en Indiase en een verdwaalde ‘AngMo’ bevolking en dus christelijke, boeddhistische, moslim en hindoe religies die allen aan bod komen. Ogenschijnlijk een precaire balans, maar er is hier weinig ruimte voor kritiek op elkaar of op de overheid. Daarnaast is er een strak beleid met talen. Iedereen moet verplicht Engels leren en krijgt daarnaast les te in zijn moedertaal.
Anderzijds gelden voor niet-Singaporezen zoals expats (wij dus), helpers en tijdelijke werknemers in de bouw, andere normen. Zelfs voor ‘permanent residents’, die hier soms al 15 jaar wonen, wordt elke 5 jaar bekeken of ze nog mogen blijven. Kinderen van expats moeten naar internationale scholen.
Dat laatste vinden wij niet zo heel erg, want Singaporese kinderen hebben vrijwel zonder uitzondering Tiger Mum en Dad en de sfeer op Singaporese scholen is enorm competitief. Onze kinderen gaan naar de Hollandse School (alleen lagere school) wat een verademing is door de kleinschaligheid – 500 leerlingen en de iets relaxtere houding ten aanzien van schooluniform (geen) en huiswerk.
Duur
Als expat heb je het financieel meestal wel iets breder dan de gemiddelde lokale bevolking, maar de extremen van arm en rijk liggen hier veel verder uit elkaar dan in Nederland. Enerzijds zijn er de ‘buitenlandse’ werknemers uit China, de Filipijnen, Maleisie, Indonesië, Bangladesh, Birma en India, die werken in de huishouding, horeca en bouw, Die kunnen zich geen woning in Singapore veroorloven, en wonen meestal net over de grens, soms in barakken. Ze eten in ‘hawkercentres’ waar je voor 2 euro kan eten.
Anderzijds bestaat er hier een categorie rijken, die wij in Nederland helmaal niet kennen. Die kopen bijvoorbeeld een 20 jaar oud huis kopen voor 20 mln euro, om het vervolgens geheel plat gooien en iets nieuws laten te bouwen. Er rijden hier heel wat Lamborghini’s, Ferraris en Maserati’s rond, en een avondje uit eten kost al gauw 125 euro pp. In die zin is het hier een soort Monaco van Azië.
Wist je trouwens dat…
– Singapore voor alle religies 2-3 wettelijke vakantiedagen heeft waarop iedereen vrij heeft?
– De vroege Nederlandse topambtenaar Albert Winsemius was Economische Adviseur van Singapore van 1961 tot 1984, en een belangrijke bijdrage geleverd heeft aan het economische succes en planning van het land.
– Sinterklaas ook altijd aankomt in Singapore en de laatste jaren zelfs voor de Marina Bay Sands?
– Je kunt wonen in Holland Village, aan Holland Avenue, Holland Road of Leyden Hill, in de Tulip Gardens of De Lente Condo’s
– Weather Channel altijd lijkt te zeggen dat het onweert en regent in Singapore maar dat het juist vaak zonnig en droog is.
– Het enorm groen en kleurrijk is door de enorme hoeveelheid bomen en bloemrijke planten?
– Men het hier normaal vindt dat je thuis camera’s in huis hebt hangen om je helper in de gaten te houden?
Meer verhalen van expatmama’s lezen? Klik hier!
You might also like
