Ik ben Priscilla, 31 jaar, alleenstaande moeder van Bobbi Anaïs, 22 maanden. Wij wonen in Amsterdam samen met Bloem, onze Jack Russel/ShiTzu. Ik ben met een vriendin een webshop gestart, Stijlicoon.
Het zomaar de deur uitgaan zonder erbij na te denken wat je gaat doen zit er niet meer in. Het duurt sowieso al 1,5 uur voordat ik buiten sta met Bobbi. Net wanneer ik denk ok we zijn er klaar voor en we kunnen vetrekken vergeet ik weer of haar drinken of haar speen of haar knuffel. Pfffff en geloof me ik kan me echt suf zoeken soms naar bepaalde dingen. Bob verstopt veel en als ik vraag waar het ligt weet ze het niet. Als ik haast heb irriteert het mij helemaal en komt het stoom uit mijn oren.
Voordat ik Bobbi kreeg, kon ik gaan en staan waar ik wilde. Al ging ik 3 dagen achter elkaar op stap, het kon allemaal. Nu, vandaag de dag, moet ik alles ruim van tevoren regelen als ik een keer weg wil. En als de ene opa of oma niet kan dan kijken we bij de andere kant van de familie. Wat een geregel en gedoe vind ik het af en toe maar ja ik wil natuurlijk ook wel eens de bloemetjes buiten zetten.
Aankomende zaterdag is de “ GayPride” en werd mij gevraagd om mee te gaan varen. Wat een leuk idee maar waar gaat Bob heen….? Haar vader heeft zelf een feest op zijn boot dus dat kan ik sowieso vergeten. Dus heb ik een poging gewaagd op opa, tante en eventueel sleepover bij andere oma. Iedereen woont bij mij om de hoek dus dat is fijn en alles is op loopafstand. Wat een geluk!
Bob zit momenteel in een fase dat als ze de mensen die ze de afgelopen tijd iets minder heeft gezien weer ziet, ze keihard gaat huilen als ze weer weggaan. Het is werkelijk een drama, krijg haar niet stil en ze wordt zo boos op mij want ik heb het uiteindelijk gedaan. Arm kind, want hoe leg je nou uit dat ze ze gauw weer ziet alleen niet meer vandaag? Ik probeer het te herhalen en uit te leggen wat er gebeurd maar soms is ze zo boos dat ik haar maar even laat uitrazen.
Over 2 maanden wordt Bobbi alweer 2 jaar en kan ik mij weer gaan bezighouden met het thema van haar verjaardag. Weer een geregel, geen oppas maar wel bedenken wie er komen, wat voor eten, wat voor outfit en de juiste locatie. Bob heeft het nu steeds over Dora… Zo geen leuk thema maar ik denk dat ik er echt aan moet geloven om alle slingers van Dora op te hangen…
Xoxo Priscilla
You might also like
