Tessa (29 en woehoe nog steeds geen 30!) woont in Amsterdam samen met haar vriend Bart en dochtertje Fay (1 jaar) Tessa werkt als stewardess bij een Nederlandse luchtvaartmaatschappij, waar ook haar vriend vlieger is. Het krijgen van een baby met ons onregelmatige werkschema zorgt voor de maandelijkse hilarische momenten.
Ik ben er inmiddels achter dat de grootste verandering in mijn leven , Fay, niet alleen de mooiste is maar je ook erg kwetsbaar maakt. Ik stapte afgelopen maand ultiem blij met vriendin Saar het vliegtuig in richting Hong Kong voor een 4daagse werkweek. Het was er stikheet maar lekker belangrijk. We hadden een top tijd, gegierd van het lachen en we begrijpen elkaars leven van het vliegen. Dat is heel fijn. Je stapt ook gewoon weer in het vliegtuig met de bedoeling snel thuis te zijn naar onze liefdes.
Als je thuis komt en je dreumes blijkt na een buikgriep over te gaan in de waterpokken heb je even een moment van kakzooi why???!!! Dat ze deze kinderziekte in de slordige 32 graden ondergaat met veel vreugde is natuurlijk top. Op het moment dat je naast het bad een hydrofiel met een half pak havermout staat af te trekken omdat er dan veel ‘melk’ uitkomt voor die irritante waterpokken, vraag ik me af wat ik in godsnaam aan het doen ben. Dan de eerste sms, “erg hè van MH.” Ik roep vriendlief en zeg dat ie de tv aan moet doen. Ik hoor alleen maar “jezus jezus oh mijn god”. Dan verandert je dag ineens. Je ziet de beelden en je hoort alles aan en ik bedenk mij dat het heel dichtbij komt. Het had niks met Malaysian als maatschappij te maken en het had net zo goed een ander kunnen zijn. Ik houd Fay nog maar extra goed vast, die gezien deze tropische hitte daar even niet van gediend is. We zitten de hele avond voor de tv , terwijl mijn lieve meisje nakend met een emmertje het huis door gaat en bij alles wat ze ziet ‘wooow’ roept. YES ze loopt, mijlpaal check! Ze heeft zelf geen idee. Alle berichten maken verdrietig en ook wij ‘kennen’ ook via via iemand. Ik denk s’nachts in bed aan de Malaysian crew, maar ook aan de crew die de volgende dag die route moet vliegen. De cabine crew die, met hen altijd mooie elegante glimlach, aan boord staan maar van binnen kappot gaan van verdriet . Allemaal jonge cabine collega’s die ook een leuke tijd hebben gehad in Amsterdam en ook weer fijn en onbezorgd naar huis zouden vliegen.
Op een één of andere manier geniet ik de rest van de dagen nog meer van mijn gezin. Van een ochtendwandeling met Fay op d’r blote voetjes ( de nieuwe schoenen wil ze niet aan) tot aan een super gezellige babyshower zet je weer even in het dagelijks leven. Ik brand een kaarsje voor alle nabestaanden. Dit gaan we nooit vergeten. Xoxo
You might also like
