Suzanne (32) is mama van Julian (2) en Luc (6 maanden). In mei is ze met man & kids voor werk verhuisd naar het zonnige Cyprus. Ze hebben het roer ‘tijdelijk’ drastisch omgegooid. Elke twee weken kun je haar ervaringen volgen op MamaGlossy!
Eens in de zoveel tijd proberen we het maar weer eens: uit eten met de kindjes. Na een lekker middagje strand is het namelijk zo verleidelijk om op de boulevard nog een hapje en een drankje te bestellen… terras, salade, wijntje erbij. En deze keer moet het lukken, toch? Om te blijven zitten, het bordje leeg te eten, niet te gillen of te rennen…
Nou, ik weet niet hoe anderen dat doen? Maar bij ons is het meestal geen succes..! De eerste tien minuten gaan altijd nog wel prima. Julian blijft mooi zitten en doet keurig mee met de andere mensen. Hij kan ook ‘uit eten’! Luc ligt ondertussen rustig in de kinderwagen met een speeltje. Na een minuut of tien gaat het meestal mis. Julian wil van zijn stoel af om het terras te verkennen en te spelen. Nou okee, maar wel in de buurt blijven dan. Ook dat doet hij een tijdje netjes, maar al snel gaat hij helemaal op in alle nieuwe dingen die hij ziet en vergeet hij ons gewoon compleet. Een meneer op een motor! Een kraampje met speelgoed! Een mevrouw met twee hondjes! Er is ook zoveel te zien. Bijna altijd moet een van ons achter hem aan om hem op te pikken en onze enthousiasteling terug te dirigeren naar de tafel. Als we geluk hebben slaapt Luc of blijft hij rustig liggen, maar meestal wil hij er op een gegeven moment ook uit. Lekker op schoot zitten en rondkijken.
Met één hand proppen we dan zelf snel wat frietjes of groente in onze mond, ondertussen de kleintjes voerend en onder controle houdend. Als ik geluk heb lukt het me zelfs om een paar slokjes wijn te nemen. Julian eet een paar happen van zijn kindermenu (alleen de nuggets) en heeft dan meestal genoeg. Snel betalen voordat er eentje begint te huilen of we de andere gasten echt storen en dan naar huis, terwijl de halfvolle borden en glazen nog op de tafel staan… ja, heel ontspannen. Not! Toch maar niet meer doen, besluiten we na de laatste keer, ze zijn eigenlijk gewoon nog te klein. McDonalds is het hoogst haalbare op deze leeftijd. We gaan wel af en toe samen lekker uit eten, als we een oppas hebben.
Maar pas hebben ze ontdekt dat ze hier op Cyprus een prima oplossing hebben voor dit ‘probleem’! Er zijn namelijk restaurantjes met een bordje ‘Luna parc’ op de deur. Oftewel: met een flinke speeltuin achter op het terras. Hoera! Helemaal onze ‘scene’! Hier kunnen we eten zonder dat we ons opgelaten voelen omdat we anderen gasten misschien storen. Het is er sowieso al een bende van rondrennende kinderen! Dit durven we eens in de zoveel tijd wel aan. En het menu biedt toch net wat meer dan een cheeseburger of een Big Mac. Julian vindt uit eten inmiddels een stuk leuker, en wij ook. Al zoeken we zonder de kindjes toch liever een echt hip plekje op…
You might also like
