Wat weet ik nog goed hoe positief ik dacht over sporten tijdens mijn zwangerschap! En om nou maar meteen met de deur in huis te vallen; dat viel zwaar tegen!
Ik sportte 4/5 keer per week voor mijn zwangerschap en ik dacht daar mooi mee door te kunnen gaan terwijl ik zwanger was. Natuurlijk had ik wel bedacht dat je geen uur meer op de loopband kunt lopen als je zowat uitgeteld bent, but still: ik zou niet zo’n zeikerige moeder met overal pijntjes worden en gewoon hardcore blijven! Tot 5 maanden zwangerschap ging het nog redelijk goed. Vanaf toen kreeg ik last van mijn banden en oververmoeidheid, waardoor mijn drive al aanzienlijk minder werd! Na een maand niet te zijn geweest ging ik met frisse tegenzin mijn abonnement maar tijdelijk stilzetten, want na de bevalling zou ik ook zo’n 6 tot 8 weken niet mogen sporten werd me verteld.
Na de bevalling, ik was pak ‘m beet zo’n 22 kg aangekomen, was ik 8 dagen later 13 kg kwijt en ik voelde me fysiek echt super goed! Het afvallen ging gewoon vanzelf, dus ik kreeg weer hoop snel van die extra kilo’s af te komen. Precies 2 weken nadat Vic geboren was, stond ik weer in de sportschool. Hup op die loopband en weer lekker old school een uurtje knallen dacht ik! Na 10 minuten was die illusie al de grond ingeboord! God wat een zwangerschap met je conditie doet… Toch bleef ik trouw 2/3 keer per week gaan. Na een maand zat ik weer op mijn oude niveau en ik voelde me super dat ik had doorgezet. Zeker nadat ik me de eerste keer zo gedesillusioneerd had gevoeld.
Ik denk dan ook dat het voor iedereen anders is! Bij mij voelde het goed, ik had nergens last van en nee ik heb ook geen bekkenbodemverzakking of een van die andere enge dingen waar je soms voor wordt gewaarschuwd! Laat je niet afschrikken als jij je goed voelt en wilt gaan sporten hoor! Natuurlijk moet je het rustig oppakken, maar luister vooral heel goed naar je eigen lichaam! You know your body best!
Helaas bleef ik na de zwangerschap nog wel met die vermoeidheid kampen. Het sporten ging fysiek wel, maar ik sliep zo’n 8 uur per dag, de nachten niet eens meegeteld. Na zo’n 5 maanden toch maar eens een bezoekje gebracht aan de huisarts; ik blijk een schildklierziekte te hebben. In eerste instantie dacht mijn huisarts dat het zou kunnen liggen aan de zwangerschap, dat komt vaker voor bij zwangere vrouwen en het zou dan binnen een jaar na de bevalling weer over moeten gaan. Voor de zekerheid werd ik toch geprikt op antistoffen en helaas heb ik die, wat betekent dat ik er dus nooit meer van af zal komen. Dat was even slikken, maar gelukkig zijn er gewoon medicijnen voor en voel ik me inmiddels prima!
Dus zwanger, net bevallen of al een tijdje moeder: luister goed naar je lichaam en doe waar jij gelukkig van wordt! Is dat door middel van sport en voeding? Join the club!
You might also like
