Afgelopen zomer vertrok Marije samen met haar man en kind naar de andere kant van de wereld. Naar Kuala Lumpur, om precies te zijn. Op Mama Glossy vertelt zij over hun expat avontuur. Lees je mee?
NAAR NEDERLAND – NAAR HUIS OF THUIS?
Sinds de zomer van 2018 is Kuala Lumpur ons nieuwe thuis. Vrij snel hadden we ook een ticket terug naar Nederland geboekt voor december. Het idee met de Kerst even bij familie en vrienden terug te komen gaf mij een heel fijn gevoel. De retourdatum was voor mij een soort ijkpunt om naar toe te werken, zoiets als een vakantie die dichterbij komt, iets om naar uit te kijken. Mees hebben we in het begin wel verteld dat we met Kerst naar Nederland gaan, maar in de maanden die volgden geen aandacht meer aan geschonken. We wonen tenslotte nu in KL, dit is ons thuis.
Tot op een zonnige zondagmorgen in november. Mees zit in zijn hockeyoutfit naast mij op de achterbank van de taxi. We zijn onderweg naar de wekelijkse hockeytraining. In mijn ooghoek zie ik een klein handje naar zijn rugtas bewegen om twee beertjes eruit te pakken. Out of the blue hoor ik zachtjes: ‘Mam ik mis mijn vriendjes, wanneer gaan we naar Nederland?’ Naast mij zie ik een jochie die zijn beertjes dicht tegen zijn wangen aandrukt en met een verdrietige blik uit het raam staart. Deze zag ik even niet aankomen. Het duurt een paar seconden voordat ik kan antwoorden. Eerst de brok in mijn keel wegslikken (deze mama mist haar vriendinnen ook), een opkomende traan weg knipperend pak ik hem vast en geef een kus op zijn voorhoofd. ‘Over 3 weken gaan we je vriendjes opzoeken, zullen we een kaart sturen dat we eraan komen?’
De volgende dag zorg ik ervoor dat er ansichtkaarten worden uitgezocht (‘Mam, het moeten wel kaarten zijn met de torens er op’) en fröbel ik een aftelkalender in elkaar. Een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht bij het zien van de kalender. Mees plakt ‘zijn houvast’ vol overgave op de koelkastdeur.
‘Mam, hoeveel nachtjes nog totdat ik mijn vriendjes zie?. Mag ik weer een kruis zetten vandaag?’. Afgelopen tijd was dit zijn 1e vraag zodra hij uit zijn bed sprong ’s ochtends om 6:00 uur …
Eindelijk zijn vriendjes zien
Dat Mees een eigen willetje heeft, ervaar ik dagelijks. Sinds we in KL wonen heeft hij ook zo zijn eigen ideeën wat te doen als we in Nederland zijn. ‘Mam, ik wil heel graag mijn vriendjes op school zien en ook echt de kindjes in de klas. Mag ik mee IN de klas bij juf Tirza?’
De laatste dag voor de kerstvakantie kon Mees zijn oude klas bezoeken. Dit was tevens de dag dat wij na een reis van 13 uur aankwamen in Nederland. Voor mij een goede reden om Mees zo ver te krijgen dat hij deze keer echt in het vliegtuig ging slapen. Tevergeefs, ook na de vliegreis was onze stuiterbal ruim aanwezig en ongeduldig.
Eindelijk 15:00 uur. Huppelend gaat hij naar school en rent naar zijn klas. Voor de deur en bij het zien van de juf verandert hij toch even weer in het verlegen jochie die achter mijn been wegkruipt. Alle kinderen zitten al in een kring vol spanning te wachten.
Bij het zien van de blije koppies van zijn klasgenootjes, de vragen, de uitbundige omhelzingen en de woordjes ‘Ik heb je gemist Mees. Je kom toch snel weer bij ons in de klas? Kunnen we nog heel lang spelen?’ realiseerde ik mij pas welke impact zijn vertrek ook voor de achterblijvende kinderen heeft gehad. Na een paar minuten is Mees ontdooid en speelt hij als vanouds met zijn vriendjes. De school is uit, alleen de BSO kinderen zijn er nog. Mees heeft heel wat dagen hier doorgebracht en dan zegt de lieve juf van de BSO: ‘Oh, Mees mag vanmiddag ook wel blijven spelen, vinden wij ook heel gezellig’. Deze keer hoef ik het geen twee keer tegen hem te zeggen. Wat een goed begin van onze eerste dag in Nederland!
En dan een paar dagen later tijdens ons Mama-Mees-bed-ritueel kijkt een jochie mij een beetje beteuterd en ook boos aan. Ik pak hem op om samen dicht tegen elkaar aan op zijn bed te zitten. Dan komt het hoge woord er uit ‘Mam, waarom moesten we ook alweer verhuizen? Ik wil hier blijven.’ Oeps, gaan we weer van voor af aan beginnen? Na een goed mama-zoon gesprek, extra verhaaltjes, een goede nacht en een paar dagen later, is Mees weer bijgedraaid en heeft hij het ook weer over zijn vriendjes in Kuala Lumpur.
De twijfel slaat alleen heel even toe op Schiphol ‘Mam, ik weet het niet’. Oh wat herken ik mezelf hierin en wat voel ik hetzelfde. Tijdens de vlucht hoor ik nog vijf keer ‘Mam, ik wil niet dat we verhuisd zijn, ik wil nog even naar Nederland.’
Na 3 heerlijke hectische weken Nederland zijn we weer terug in het warme KL, ons thuis. Mees stormt op zijn lego af om verder te bouwen. Het gewone leven en schoolritme gaat (gelukkig) weer beginnen. Hoe het zal verlopen de eerste dagen? Het is weer wennen, moeilijke momenten gaan komen en gelukkig hebben de zonnige momenten de overhand. Dat weet ik zeker.
Tips voor kinderen bij bezoek thuisland
* Blijf in contact met school, vriendjes en klasgenootjes
* Gebruik een aftelkalender voor speciale events
* Maak samen een planning en regel van tevoren ‘playdates’ met vriendjes
* Weet wat de wensen zijn van je kind bij bezoek aan Nederland
* Zoek samen bekende plekken op, maak herinneringen, leg ze vast om later nog over te kletsen.
* Duidelijk zijn over het aankomende vertrek
You might also like
