Claudia woont in Rotterdam, is mama van dochter Donna Diva (7) en getrouwd met Patrick (Duke). Na het ontwerpen van een armbandje 1,5 jaar geleden is Claudia’s leven veranderd van schoonmaakster naar zelfstandig ondernemer en richtte zij MBR Bracelets & More op. Om de week zal zij een kijkje geven in haar hectische, maar leuke leventje!
Woensdag 3 december.
Na een heel gezellig kinderfeestje te hebben gehad in de winkel, trok ik mijn hardloop kleding aan en begon ik aan mijn laatste duurloop. Het was die avond echt heel erg koud (gevoelstemperatuur -8) en ik kan je zeggen, het was heel zwaar! Het was zelfs zo koud dat mijn telefoon er geen zin meer in had en ik geen muziek meer in mijn oren had!
Nog 4 dagen en dan is het zover, de Bruggenloop! Ik vind het steeds spannender worden, best gek, want waarom zou je zenuwachtig zijn? Je gaat gewoon lopen zoals je altijd loop, alleen dit keer met 14000 andere lopers hahah! Maar ik denk dat je onbewust toch bang bent om te falen of om als laatste binnen te komen!
Zondag 7 december.
Vandaag is de dag, de dag dat ik de bruggenloop ga lopen, 15 km met 5 bruggen! Ik ben zenuwachtig, maar ik heb er ook onwijs veel zin in, hier heb ik voor getraind en ik ga dit gewoon doen!
Met 3 andere meiden rijden we naar dat ‘o zo mooie stadion,’ de Kuip! Het regent en we staan eerst nog in de file voor de Brienenoordbrug, ‘hier lopen we dalijk over meiden! De laatste brug voor de finish! Snel gaan we nog even naar de toilet, ik moet altijd 10x plassen van te voren ‘zo irritant’!
We hebben ons lampje opgehaald en gaan naar ons startvak. Het is megadruk en er hangt echt een gezellige, sportieve sfeer! Nog even snel een selfie en dan gaan we. De adrenaline begint te stromen door mijn lichaam, er klinkt lekkere muziek door de speakers met een goede dreun waardoor iedereen zich begint op te warmen. Nellie Cooman roept door de microfoon: ‘ lopers, zijn jullie er klaar voor??’ 3..2..1.. KNAL!! Daar ga je Clau zei ik tegen mezelf.. Ik begin met lopen, maar kreeg al snel last van kramp, SHIT! Ik zei tegen 1 van die meiden loop maar je eigen tempo, ik ga wat rustiger lopen! Het begon ook nog eens keihard te regenen, getsie!! Na 5 km deelden ze drinken uit, ik ging even snel wat drinken en rekken en strekken, die kramp moet echt weg! Oke.. KOM OP CLAU!! riep ik tegen mezelf.
Ik begon weer met lopen tussen de menigte en liep naast een meisje die mijn tempo had, mooi dacht ik, bij jou blijf ik lopen!
Ik kon eindelijk een beetje genieten en om mij heen kijken. Jeetje zeg, wat staan er veel mensen langs de kant en muzikanten, wat leuk zeg en dat in dit weer! In de verte zag ik de Brienenoordbrug. Ik zag hier heel erg tegenop, maar ik liep zo onwijs lekker dat ik gewoon een kick kreeg van die brug, ik dacht echt van, KOM MAAR OP! De brug heb ik gehad, nog 5 km te gaan! Pffff gelukkig belde mijn man en daarna mijn vriendin, ze moesten mij even moed inpraten.. Ik kreeg het zwaar.
Op zulke momenten begin je een gevecht met jezelf, je kan stoppen of je geeft niet op! Gelukkig heb ik hiervoor getraind en weet ik dat ik het kan! Ik geef niet op! Zo’n momentje duurt eventjes en daarna wordt je beresterk! Ik zie in de verte de finish en ik hoor de muziek steeds dichterbij komen, WHAAAA ik kreeg echt weer zo’n enorme adrenalinekick en ik ging zelfs nog wat mensen inhalen! IK BEN ER, IK HEB HET GEHAALD!!! Aan rechterkant zie ik mijn man en mijn vriendin staan, ook zij zijn trots (en onderkoeld hihi). Normaal sta ik te wachten op mijn man, maar nu zijn de rollen omgedraaid.. Volgend jaar lopen we hem samen!
The day after: Ik kan alleen nog maar ‘OEEE’ of ‘AAAUW’ zeggen!
You might also like
