Remkje (42) is moeder van twee zonen van 13 en 11 jaar en getrouwd met Ferdinand. Ze heeft gewerkt als kindertherapeut en is nu leerkracht. Remkje geeft elke week op Mama Glossy haar ongezouten mening over actuele zaken en ander moedergoed.
Elke school heeft een anti-pestprotocol. Dat is verplicht, maar op elke school wordt er toch weer anders mee omgegaan. In mijn praktijk voor kindertherapie heb ik veel gevallen meegemaakt en ook zeer schrijnende pestgevallen. En waarom wordt het ene kind nu gepest en de ander niet? En waarom op de ene school wel en de ander niet? Ik kreeg regelmatig een kind in therapie dat op school gepest werd en ‘weerbaarder’ moest worden. Ik kreeg daar toch een vervelend gevoel van. Alsof de oorzaak van het probleem bij het gepeste kind ligt en niet bij de pesters of de meelopers. Als je in therapie moet omdat je gepest wordt, geef je het kind duidelijk het signaal dat er iets ‘niet goed’ is met hem of haar. Liever, véél liever, had ik in zo’n geval de pester in therapie. Want een kind dat gelukkig is, pest niet. Dáár is dus iets aan de hand.
En het slachtoffer kan heel lukraak gekozen worden, dus daar hoeft de oorzaak helemaal niet te liggen. Nóg beter is het om in de groep aan de slag te gaan, want de kinderen die eromheen staan en niks doen, zijn net zo goed verantwoordelijk. Evenals de leerkracht die zorg moet dragen voor een veilig klimaat in de klas.
Nu schijnt er een nieuwe Finse methode te zijn om pesten aan te pakken. Pestprofessor René Veenstra is zeer positief over deze aanpak. Hij presenteerde onlangs op de Rijksuniversiteit Groningen wetenschappelijk bewijs dat deze methode écht werkt. De methode is uitgetest op 100 Nederlandse scholen en het pesten blijkt met de helft te zijn afgenomen en de kinderen zijn veel positiever over hun leerkracht. In tegenstelling tot andere anti-pestmethodes waarbij er alleen met het slachtoffer en de dader gepraat wordt, of de pestkop voor een volle klas gestraft wordt, wordt bij deze methode de rest van de klas actief ingezet. De Finse methode KiVa stelt dat pesten een groepsproces is. Leerlingen leren dat ze een gepest klasgenootje kunnen helpen door het voor diegene op te nemen en de dader aanspreken op zijn gedrag. Ook worden leerkrachten getraind om pesten beter te herkennen.
De aanpak is zo voor de hand liggen en simpel..! Waarom doen we dat dan nog niet op onze lagere én middelbare scholen? En wat te denken van het cyberpesten? De kracht van de groep is hierin ook zeer groot. Ik heb daar onlangs zelf een voorbeeld van gezien. Eén jongen uit een vriendengroep was zeer grof en vrouwonvriendelijk tegen de meisjes uit hun vriendengroep (op Whatsapp). De anderen spraken hem daarop aan en keurden dat af. De jongen koos eieren voor zijn geld, en stopte met dat gedrag en taalgebruik.
Hulde! Zo lang er zulke kinderen zijn, die niet meelopen en voor hun principes uit durven komen, moet het wel goed komen met de wereld, toch?!
You might also like
