Jasmine heeft samen met manlief Eric sinds een aantal maanden een prachtig Perzisch/Nederlands vrouwelijk mixje genaamd Emilie op de wereld gezet. Ze wonen hartje centrum in een grachtenpandje vlakbij de Zuid-Hollandse kust. Met een master in de psychologie op zak werkt ze al een aantal jaar als projectplanner. Daarnaast is Jasmine gek op design, (kinder-) interieur en fotografie. Haar levensgeluk haalt ze uit de kleine geluksmomentjes op een dag. Sinds kort deelt ze sommige fijne momentjes op haar Instagram account genaamd minemilie.
Quote: Als evolutie echt bestaat, waarom hebben moeders dan maar twee handen?
Wat voelde ik me vereerd toen ik door mamaglossy werd benaderd om een blog te schrijven! Maar waar moest ik over schrijven? Er is zoveel gebeurd en veranderd sinds ik moeder ben geworden.
Niemand had me kunnen voorbereiden op mijn nieuwe rol als moeder. Voor de geboorte van mijn dochter Emilie, nu 7 maanden geleden, was ik van alles: hardwerkende collega, lieve, goed gestemde vriendin, verzorgd, sportief en op de hoogte van alle actualiteiten. Ik dacht dat mijn moederschap simpelweg bij de rest van de rollen zou komen en we leefden nog lang en gelukkig. Dat was een beetje kort door de bocht.
Als een ware projectplanner zag ik namelijk het moederschap als een nieuw project die gewoon een goede planning nodig had. Ik had alleen een kleine onvoorziene omstandigheid niet ingecalculeerd: een baby laat zich niet plannen! Voor een vrouw die graag alles onder controle heeft en graag onder de mensen is, was de cocktail van hysterische hormonen in mijn lijf, weinig slaap, 24/7 bezig zijn met borstvoeding, luiers en het huishouden toch echt even wennen.
Hoeveel was kan een kleine baby met kleine babykleertjes toevoegen, dacht ik toen ik zwanger was? Het antwoord is: net zoveel als jij en je partner samen, maar dan ook nog eens met hardnekkige vlekken alom! Daarnaast had ik in mijn studententijd al ruime ervaring opgedaan in overleven met korte nachten. Maar functioneren met korte nachten wegens ontroostbaar gehuil van de kleine is toch echt hele andere koek dan korte nachten omdat je gezellig met vrienden in de stad bent geweest. Kortom, de eerste maanden bleef er weinig tijd over voor mezelf. Dit resulteerde erin dat ik soms (lees regelmatig) met wild haar, afgebladderde nagellak, vlekken op mijn shirt en zonder make-up de deur uit ging, terwijl dat voorheen ondenkbaar was. Gelukkig is deze verwaarloosde toestand niet iets blijvends gebleken.
Nu de hormonen bijna uit mijn lijf zijn en ik net een maand gestopt ben met borstvoeding geven, begin ik weer een beetje bij te komen. De kleine kan ik niet plannen, maar ik plan tegenwoordig wel regelmatig tijd voor mezelf in. Lekker in bad met m’n favoriete producten of me laten pamperen bij de schoonheidssalon, dat is zó genieten dat m’n batterij weer helemaal oplaadt! Ik heb me uiteindelijk zo goed mogelijk aan de nieuwe situatie aangepast. Darwin had gelijk, dus toch survival of the fittest, namelijk degene die zich het beste aanpast aan de omgeving is de winnaar. En mijn prijs is Emilie, hoe fijn is dat!
Liefs Jasmine