Afgelopen zomer vertrok Marije samen met haar man en kind naar de andere kant van de wereld. Naar Kuala Lumpur, om precies te zijn. Op Mama Glossy vertelt zij over hun expat avontuur. Vanavond haar eerste blog! Lees je mee?
Expat avontuur: Klaar voor KL?
Schiphol op een mooie zwoele zomeravond eind juli. Daar staan we dan met onze lieve familie voor de douanepoortjes, een mix van blijdschap, spanning, verdriet en mascara tot op mijn knieën. Naast mij een ongeduldige stuiterbal ‘Mam, gaan we nu? Mogen we al in het vliegtuig? Ik zie nog niet de blauwe KLM? Kom je nu?’
Zo zag ons vertrek er uit 3 maanden geleden. Het begin van ons expat avontuur in Azië, Kuala Lumpur (KL) om precies te zijn. Met een man die minimaal 5 maanden per jaar voor zijn werk in het buitenland vertoefde, was het geen verrassing dat dit avontuur er een keer aan zou komen. En nu het zo ver is, heb ik nog niet zoveel tegenstrijdige gevoelens en emoties tegelijkertijd gehad. Staat dit echt om mijn bucketlist? Ben ik wel klaar voor KL?
In april hebben we Mees verteld dat we gaan verhuizen naar een ander land. In alles hebben we hem zo goed mogelijk meegenomen. In de meivakantie gingen we samen naar KL op huizenjacht en schoolbezoek. ‘Oh maar dan hebben we 2 huisjes, ook een vakantiehuisje in Nederland als we weer terugkomen!’ was zijn eerste reactie.
Een paar weken later stond dan daadwerkelijk de verhuiscontainer op de stoep. Echt goed voorbereid waren we niet, we hadden de verhuizers pas 2 uur later verwacht. Nog even snel naar de bakker voor een paar verse warme ‘Brabantse worstenbrooikes’. Dat mag niet ontbreken tijdens de verhuisdag. Als een wervelwind gaan drie zwetende mannen door ons huis om zoveel mogelijk in te pakken. Dit ’s avonds tot teleurstelling van Mees. ‘Mam, waar is mijn blauwe politieauto en mijn speciale hotwheels auto gebleven? Oeps! Die zitten in de doos in de container…
Tips om je kind zo goed mogelijk voor te bereiden:
- Eigen verhuisdoos zelf laten inpakken en op de verhuisdoos tekenen
- Eerlijk zijn over de verhuizing (daar horen ook de minder leuke kanten bij)
- De omgeving en het huis al laten zien via filmpjes of foto’s
- Plan een afscheid van vriendjes en school
- Aftellen wordt een feestje met een aftelkalender of KLM nachtjeslampje zoals wij ook gebruikten als Mees’ papa weer op reis was.
Alles opnieuw uitvinden.
Met drie koffers gevuld met zomerkleding binnen stappen in een nieuw huis waar onze spullen al staan, wat een luxe! Mees voelde zich meteen thuis en begon gelijk met bouwen van een treinbaan van woonkamer tot aan de keuken. Ondanks mijn megajetlag een goede start!
Nou ben ik van huis uit aardig gewend aan verhuizen. Minimaal om de 4 jaar verhuisden wij als gezin. Je boeltje inpakken en vetrekken naar een land 12 uur vliegen van het gezellige kneuterige Brabant is toch wel een ander verhaal. Familie en vrienden, je hele sociale leven achterlaten om opnieuw alles op te bouwen.
Thuis in Nederland had ik mijn routine van school, werk, sportclubs, favoriete koffietentje etc.. Hier in KL moet ik alles opnieuw uitvinden tot de simpelste dingen zoals waar haal je vers brood, vlees of vis? En nog belangrijker waar is een goede supermarkt met Hollandse kaas? Zeker met een 5 jarig kaasmonster in huis was dit mijn missie de 1e week.
Het spannendste was niet zo zeer de route naar de juiste winkels of ons nieuwe huis. Dat voelde al snel als thuis. Waar ik slapeloze nachten en spontaan een kater van kreeg was het idee van Mees in zijn nieuwe omgeving. Hoe gaat dit verlegen, gevoelige jochie het doen op zijn nieuwe school waar hij de taal nog niet spreekt? Hoe gaat hij nieuwe vriendjes maken?
Mees gaat naar één van de vele internationale scholen die er zijn in KL. De school heeft net een enorm nieuw complex gebouwd waar we voor de eerste schooldag al een uitgebreide rondleiding hebben gekregen. Het voordeel was dat Mees alvast zijn school kon zien.
‘Oh mam, de school heeft een eigen boekwinkel. Kijk, ze hebben hier ook Elmer het kleurenolifantje. Wow en in de klas hebben ze ook een constructiehoek!’ zegt Mees enthousiast bij het zien van de kleuterklassen.
Zoals op bijna alle scholen is een schooluniform ook hier verplicht. Heerlijk, komende jaren geen strijd in de ochtend over kledingkeuze. Gelukkig is het geen streng ‘jasje-dasje uniform’, maar zijn t-shirt of polo en korte broek de standaard. Mees is helemaal blij met zijn schooluniform en vraagt nog een beetje onwerkelijk ‘Kan ik dan elke dag met korte broek en korte mouwen naar school?’ In Nederland wilde hij zelfs in de wintermaanden zijn korte broek aan.
1e schooldag
De 1e schooldag staat met watervaste stift in mijn geheugen gegrift. Hand in hand lopen Mees en ik naar school. Daar wacht een heel comité van juffen, meesters en begeleiders ons op. Mees kruipt steeds verder achter mijn benen met zijn beertjes stevig tegen zich aangedrukt. ‘Mam, ik vind het spannend’ hoor ik hem zachtjes fluisteren. Nou, deze mama vindt het misschien nog wel spannender.
Hand in hand lopen we verder naar zijn klas. Ik weet dat er een moment komt om los te laten. ‘Mam, ik wil bij jou blijven, laat me niet alleen’ hoor ik hem het uitschreeuwen.
Met (alweer) mascara tot op mijn knieën loop ik naar huis vol twijfels. Doe ik hier wel goed aan hem zo achter te laten? Ben ik wel een goede mama? Waarom willen wij dit avontuur zo graag? Nog nooit heeft een schooldag zo lang geduurd.
Nerveus en ongeduldig sta ik ’s middags Mees op te wachten. Huppelend, enthousiast zwaaiend zie ik een lachend jochie met open armen op mij af rennen. Ik geef hem een dikke knuffel en hoor: ‘Mama! Het was leuk vandaag!’ Gevolgd door een ‘Bye bye’ tegen zijn leraar. Mijn verdriet en onzekerheid maakt plaats voor een warm gevoel van trots, opluchting en blijdschap.
En nu 3 maanden later gaat elke ochtend een jochie blij steppend naar school.
Happy kid – happy wife – happy life.
De komende blogs neem ik je mee in ons leven in KL. Deel ik mijn ervaringen, belevingen, verwonderingen, de mooie en ook mindere momenten van het wonen in het buitenland.
Benieuwd naar meer? Check dan ook zeker even Marije haar persoonlijke blog!