Tessa (29) woont in Amsterdam samen met haar vriend Bart en dochtertje Fay (11 maanden) Na een lang zwangerschapsverlof is deze new mommy weer aan het werk. Tessa werkt als stewardess bij een Nederlandse luchtvaartmaatschappij, waar ook haar vriend vlieger is.
Na 9 uur vliegen was het einde in zicht. Gelukkig vlogen de noedels ons niet om de oren dit keer. Ik pak rustig mijn trolley weer in en zorg dat ik mijn meegebrachte lekkernijen niet uit de koelkast vergeet. Nog even een laatste check of iedereen vast zit en ik kan gaan zitten. Bijna…. mijn crewseat zit bij de toiletten, heel sjiek. Ik zie ineens dat een van de wc’s op slot zit. Shit, ik kijk nog even naar buiten en ik heb nog even. klop klop. ‘excuse me’. Niks nada. Nog een keer. Ik hoor wel wat gerommel. Snel kijk ik nog een keer uit het raam en besef ik mij dat ik op moet schieten. Verdikkeme het zal toch niet? Is er dan toch een klein Japans vrouwtje de wc in gesniekt? Ik kan de deur van buitenaf openen en ik zie meteen dat het geen vrouw maar een oude man is met z’n broek op de knieën….. Even dacht ik aan de de allereerste vraag die ik van de purser kreeg eerder op de dag. ‘Hoe is jouw Japans’. Ik had gewild dat ik kon antwoorden met goed of fantastisch! Wat ben ik blij op zo’n moment met onze Japanse collega’s. Ze kwam aangerend alsof Hello Kitty in levende lijve bij ons aan boord zat en redde mij uit deze ongemakkelijke situatie. Hup broek omhoog, man op de stoel en snel zitten. 5.4.3.2.1 Touchdown. Hoe zo’n relaxte vlucht ineens hectisch kan eindigen. Tokyo, toch wel een van mijn favoriete bestemmingen omdat het gewoon echt anders is.
Helaas dit keer maar 24 uur in het Hotel. Dus het werd weer een sapje drinken, heerlijke gyoza’s wegeten aan de bakplaat en hup weer naar huis.
Met 8 uur tijdsverschil in mijn mik kon ik thuis gelijk aan de bak. Fay was voor het eerst ziek. 3 dagen hoge koorts in combinatie met vlekken ging ik nog net niet hysterisch langs de huisarts. Ik moet ook niet googlen.. Het bleek 6e ziekte te zijn en na 2 dagen was onze dalmatiër weer de oude. Twee weken lang vrij en genieten van het mooie weer. Oke af en toe dan. Wat is het in Amsterdam dan toch fijn. Je springt hup op de fiets en je bent zo op de markt en bij borreltjes van vrienden. Gelukkig vindt dochterlief fietsen ook helemaal het einde. Alhoewel ik de babytaal nog niet spreek kan ik eruit opmaken dat het leuk is.
Na twee weken ging ik weer aan het werk. Weer Azië. Ja het begint best boring te worden, maar niet voor mij! Shanghai stond op het programma. Wat heel relaxt is want daar kan je toch goed eten en ook wel shoppen. Ook al is die nep zooi niet mijn ding, kom ik toch weer thuis met te kleine tijgerprint Vans. Irritant. Wel heerlijk mommy time en uitrusten, tijdschriften lezen, pedicure en manicure. Een discotheek in, ik wist bijna niet meer hoe ik moest dansen, en zo gingen de 4 dagen snel voorbij. Aankomende maand staat er 2 weken reserve op het programma. Ik hoor geen 3 hoeraatjes in mijn hoofd als ik het zo opschrijf. Maar ach het hoort erbij maar daarover meer de volgende keer. xoxo
You might also like
